soms zou het wel fijn zijn
soms
om weer lief te hebben
om iemand te hebben waar je net iets meer aandacht aan kan geven
iemand die net iets meer aandacht aan je besteedt
soms zou het wel eens fijn zijn
maar ik breng slechts pijn en ellende
althans dat bedenk ik me steeds
dat houdt andere veilig en op afstand
soms denk ik dingen
wil ik dingen spontaan doen
maar dan luister ik
en dan kom ik er achter
ik denk zelf niet
bedenk zelf niets
ik hoor wat andere denken
voel wat anderen voelen
en in die wirwar weet ik niet
wat en wie ik ben
nee das niet waar ik weet het heel goed
soms raak ik alleen de weg kwijt
voel ik dingen zo intens
dat ik denk dat ik het ben
maar ik ben het vaak niet
meestal niet
ik kan niet voelen
niet meer zo goed als vroeger
of houd ik mezelf voor de gek
angstig en alleen bang om alleen te blijven
of bang weer in de steek gelaten te worden ?
bang te verliezen
wetende nu ik niets heb
ik niets zal verliezen
niets anders dan tijd
tijd die ik had kunnen delen
in liefde en geluk
soms dan denk ik
lieve goede dingen
en twijfel ik
zal ik ze ooit weer uiten ?
soms denk ik
en dan hoor ik
iemand het zeggen
en voelt het vreemd
als of ik eigelijk niet ben
niets anders dan een ontvanger
van andermans gedachte
soms wil ik
net als nu
t liefst weg kruipen
in liefhebbende armen
en in tranen uitbarsten tot ik slaap
maar er is niemand
en tranen zijn vergeefs
ik heb niets om te huilen
soms heb ik niet eens meer mezelf