soms lijkt alles onmogelijk
de meeste dagen gaat alles wel goed, slaap ik goed, ben ik ontspannen, ben ik de hele dag door aan het lachen, natuurlijk zijn er ook mindere dagen, dagen zoals vandaag...
op zulke dagen weet ik niet meer wat ik met mezelf aan moet, heb heel onrustig geslapen, steeds om de 2 uur wakker geworden, het voelt niet goed meer, al mijn spieren zijn dag en nacht gespannen, juist nu het zo goed leek te gaan, alles ging precies zoals ik het wou, maar nu gaat het allemaal verkeerd, ik kan proefwerken maken zonder het door te hebben waar het nou eigenlijk over ging, in de klas kan ik me niet meer concentreren, ik kan niet eens meer met mijn vriendinnen mee leven terwijl ik daar altijd zo goed in was en toen ik naar huis fietste kwam ik weer van die stomme lui tegen, mijn muziek stond hard dus ik kon niet horen wat ze zeiden, ik voelde hun ogen naar me kijken, als ik opkeek keken ze mij recht aan en begonnen ze te lachen, de hele weg naar de grond gekeken, ik wist niet dat het toch wel heel ver fietsen is als je steeds naar de grond kijkt...
ik ben bang voor die mensen, heel erg bang, ik weet niet waarom maar woorden doen mij altijd meer pijn dan daden, 2x hebben een paar van hun het over zelfmoord gehad, dat raakt me heel erg, de ene had het over een afscheidsbrief aan mijn ouders, de andere had het over hoe ik mezelf van kant ging maken volgens hun, juist op die momenten zou ik willen huilen, gewoon omdat ik er neit tegen kan, maar dan zien ze mijn zwakke plek en dat wil ik niet...
als ik me zo onbeschrijvelijk kut voel weet ik niet meer wat ik moet doen, ik kan niks meer, het liefst lig ik te slapen of te huilen in de armen van mijn vriend, jammer genoeg kan dat niet altijd...
pfff.. soms is het leven moeilijk...
just like he said: 'fck the world'
op zulke dagen weet ik niet meer wat ik met mezelf aan moet, heb heel onrustig geslapen, steeds om de 2 uur wakker geworden, het voelt niet goed meer, al mijn spieren zijn dag en nacht gespannen, juist nu het zo goed leek te gaan, alles ging precies zoals ik het wou, maar nu gaat het allemaal verkeerd, ik kan proefwerken maken zonder het door te hebben waar het nou eigenlijk over ging, in de klas kan ik me niet meer concentreren, ik kan niet eens meer met mijn vriendinnen mee leven terwijl ik daar altijd zo goed in was en toen ik naar huis fietste kwam ik weer van die stomme lui tegen, mijn muziek stond hard dus ik kon niet horen wat ze zeiden, ik voelde hun ogen naar me kijken, als ik opkeek keken ze mij recht aan en begonnen ze te lachen, de hele weg naar de grond gekeken, ik wist niet dat het toch wel heel ver fietsen is als je steeds naar de grond kijkt...
ik ben bang voor die mensen, heel erg bang, ik weet niet waarom maar woorden doen mij altijd meer pijn dan daden, 2x hebben een paar van hun het over zelfmoord gehad, dat raakt me heel erg, de ene had het over een afscheidsbrief aan mijn ouders, de andere had het over hoe ik mezelf van kant ging maken volgens hun, juist op die momenten zou ik willen huilen, gewoon omdat ik er neit tegen kan, maar dan zien ze mijn zwakke plek en dat wil ik niet...
als ik me zo onbeschrijvelijk kut voel weet ik niet meer wat ik moet doen, ik kan niks meer, het liefst lig ik te slapen of te huilen in de armen van mijn vriend, jammer genoeg kan dat niet altijd...
pfff.. soms is het leven moeilijk...
just like he said: 'fck the world'
20 mei 2008
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 12 nov 2011 liedje
- O 04 jul 2011 altijd maar rennen (gedicht)
- O 29 jun 2011 zwemmen *gedicht*
- O 24 jun 2011 ~.
- O 22 jun 2011 ~
- O 14 jun 2011 ritalin (gedicht) ( 1 )
- O 12 jun 2011 |-| ( 1 )
- O 11 jun 2011 gedachtes razen door (gedicht)
- O 28 apr 2011 wachtende (gedicht)
- O 18 mrt 2011 examen :) ( 5 )
- O 21 feb 2011 so close, so far ( 2 )
- O 09 dec 2010 van studie veranderen ( 2 )
- O 11 okt 2010 2 jaar en 2 maanden ( 3 )
- O 10 apr 2010 tommy reeve ( 1 )
- O 08 nov 2008 jarig xD ( 8 )