sorry
sorry dat ik van jou houd,
met heel mijn hart!
sorry dat ik je niet los kan laten,
en het eigenlijk ook niet wil.
jij hebt mijn hart al zo vaak gebroken,
en toch wil ik je niet laten gaan.
ik zou wel tegen je willen schreuwen,
dat jij de ware bent voor mij!
dat ik altijd onvolwaardelijk van je zal houden
en je nooit meer zou laten gaan!
sorry dat ik mijn gevoelens voor jou niet uit kan zetten,
en jou niet uit mijn hoofd kan zetten
ik zou alles voor jou doen,
als dat betekende dat jij bij mij bleef
maar het heeft geen zin,
tegen jou drang om vrij te zijn kan ik niets beginnen.
niemand die snapt dat jij mij hebt laten gaan,
zeker niet omdat je nog van mij houd.
en toch kom jij niet meer terug bij mij.
misschien dan toch niet genoeg voor een relatie
ik mis jou!
ik houd van jou!
en jou niet meer in mijn leven hebben voelt als langzaam en pijnlijke dood gaan.
alsof het gemis mij van binnen uit verteerd, mij traag op eet.
het spijt me dat ik dit allemaal zeg,
maar jij hebt mijn hart gestolen,
jij begrijpt mij, snapt hoe ik werk en hebt mij altijd door.
ik mis het gevoel van geborgenheid, vertrouwen, wederzijdse liefde en affectie.
ik mis jou!
kom alsjeblieft bij mij terug!
ook al betekend dat dat je mijn hart nog vele malen zult breken.
maar zonder jou voelt het alsof ik niet echt leef!
sorry dat ik zoveel van jou houd met heel mijn hart en ziel!
houd alsjeblieft ook van mij!?
H.B.
hugbunny, vrouw, 37 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende