pijn van de stilte
een traan rolt
over mijn wang
langzaam naar beneden
glijdend
het voelt als een streling
en tergelijker tijd
als een scherp mes
snijdend door mijn wang
en door mijn ziel
gebroken
dat is hoe ik me voel
verkeerde keuzes
heb ik gemaakt
ik heb vertrouwen
maar tevens de angst
staat weer paraat
in mijn hooft
voelt alles als een suikerspin
mijn ogen
voelen hol en leeg
mijn hart bonst
als een bezetenen
maar tevens
in alle rust
het eenzame bestaan
van het leven
in een bruisende stad
vol leven
en gelach.
maar hier in mijn kamer
klinkt geen enkel geluid
en lijkt mijn wereld
stil te staan
hugbunny, vrouw, 37 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende