Sorry, you're not good enough to be seen...

Precies zoals ik me voelde net dus... Niet goed genoeg om gezien te worden. Ze moet toch meedoen, dus dan frotten we haar maar ergens achterin. Precies zo, dat iedereen die haar niet kent, haar toch niet ziet. En iedereen die haar wel kent vind haar toch wel goed genoeg... En dan die muziek erbij... Bijna janken verdrietig En dat in de balletzaal.. Hoe kan ik nou zo stom zijn... Maar... Hoe durf ik uberhaubt nog in de spiegel te kijken. Ik schaam me bijna om de bewegingen te maken. Ze zien er toch niet uit... "Ja begin jij maar daar buiten de deur. Halverwege de dans mag je het podium wel even op." Daar sta je dan. Na 12 jaar intensief trainen, oefenen, en pijn hebben.
Godverdomme waarom heb je nou een spier in je teen verrekt. Welke mongool doet dat nou... Kijk maar niet in de spiegel, dan zie je ook niet hoe dom dat is. En die cenberré naar achter, waarom doe je die? Je weet toch dat je hem niet kunt. Je bent een olifant weet je... verdrietig

Ik kan er toch niks aan doen. Op het podium gaat t wel anders... Op het podium voelt het nog rotter. Heb ik hier nou die uren wakker liggen van de pijn in mijn tenen voor over? Blijkbaar wel...
Het zij zo... verdrietig

Dautje

(sorry voor de vage sipheid, ik zal morgen in een vrolijkere bui wel iets normaals schrijven)
03 jun 2003 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Dautje
Dautje, vrouw, 38 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende