Space
Op het begin gil je, elke beweging die je maakt voel je in je maag. Het voelt alsof alles wat je doet niet bij je hoort, het is er voor een moment, en daarna heb je er last van. Pijn doet alles, beetje lichtjes in je hoofd, maar je beseft dat het geweldig was.
Langzamerhand begin je te beseffen, dat het nog helemaal zo erg niet is. Je zit daar met een glimlach, je geniet van de wind door je haren. Je gilt af en toe van plezier. Hoe je van boven naar beneden vliegt. Even glimlachen naar hoe mooi alles ook kan zijn. Vrolijk ben je. De pijn is er niet meer, alles lijkt verandert.
Aan het einde beleef je alles anders, het voelt alsof je zweeft. Je gilt niet meer, je lacht niet meer. Je zit, en je staart voor je uit. Dat gevoel als je even los komt van de grond, je hoofd licht word. De wereld lijkt wel stil te staan. Voor eens in je leven voel je je vrij, lichter dan normaal. Je geniet van de rust, en alles om je heen vervaagt. Het lijkt alsof het uren duurt, en daarna? Je valt, eindeloos naar beneden. En dan moet je weer moet verzamelen, moeite doen, tranen laten gaan, vermoeid raken en pijn lijden, om weer voor even dat ene lichte moment te beleven om daarna weer keihard naar beneden te vallen.
Felynxx, vrouw, 22 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende