Achter de bank staat hij pakt hij mij zachtjes vast voorzichtig streelt hij mij ik vind hem een grote last maar hij is nu al te dichtbij
En opeens zijn de handen weg ik vraag me af waar ze nu zijn maar helaas, ik heb weer pech hij raakt me vurig aan vol pijn ga weg, is het enige dat ik zeg
Maar zo werkt het spelletje niet er zijn een paar regels die ik ken de eerste, zolang hij maar geniet de tweede, zorg dat je niet wegren de derde, zorg dat niemand ons ziet