Standaardsteunzinnen?
Lieve wijze mensen die altijd weten wat te zeggen,
hoe steun je iemand op afstand die zijn moeder aan het verliezen is? Ziekte. Palliatieve zorg. Gevangen in niet-functionerend lichaam. Dat gebeuren.
Er-zijn is al veel he?
Ja.
Ik moet ophouden met altijd twijfelen aan mijn steunvaardigheden.
Time heals too.
Komt goed.
hoe steun je iemand op afstand die zijn moeder aan het verliezen is? Ziekte. Palliatieve zorg. Gevangen in niet-functionerend lichaam. Dat gebeuren.
Er-zijn is al veel he?
Ja.
Ik moet ophouden met altijd twijfelen aan mijn steunvaardigheden.
Time heals too.
Komt goed.
27 apr 2021
- meld ongepast verhaal
-
LilAngel
dinsdag 27 april 2021 20:33
They say; “time heals everything”, but I’m still waitin’.
-
knowthyself
woensdag 28 april 2021 07:10
@LilAngel
Ik heb altijd een wens gehad om al het pijnlijks wat iemand meemaakt of met zich meedraagt weg te halen. Momenteel. Met een knip in mijn vingers. Die drang was, voordat ik zelf depressie voelde en begrip kreeg voor hoe onrealistisch mijn drang was, standaard pijnlijk.
In meer recente jaren voelde ik die drang alleen toen een vriendin misbuikt/verkracht werd. Ik klapte dicht. Vervolgens voelde ik die pijn om de geveoelens die ik bij haar had opgewekt.
Die alomvattende empathie maakt het me soms lastig om er voor iemand te zijn, ik wou dat ik altijd wist hoe. -
ADDitude
woensdag 28 april 2021 15:10
Babe, jij bent een geweldige steun.
Zie je dan niet hoe fijn en liefdevol je altijd op iedereens verhalen reageert? Met zoveel compassie en begrip?
Doe wat je de heletijd al deed, ik twijfel er niet aan dat het amazing is!
Je ontkomt er niet aan om soms een fout te maken. Zeg dat het je spijt en vraag wat je voor diegene kunt doen. Dat doet niets af van je empatische vermogen en vergaande begrip.
Liefs! M -
knowthyself
woensdag 28 april 2021 17:52
@ADDitude
In sommige gevallen weet ik wel precies wat te zeggen, in andere ... Sja. Word ik soms awkward en/of te veel probleemoplossend nadenken en daardoor kil klinkend.
Komt goed. Dat zeker. -
ADDitude
woensdag 28 april 2021 21:37
I know. Ik was gisteren bij m'n meisje omdat haar opa is overleden. Er was destijds niets wat iemand tegen mij kon zeggen dat me een beter gevoel gaf. Ik voelde me zo stom. Ik wist dat er niets te zeggen was maar ik wist ook gewoon niet wat ik moest doen.
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 17 jul 2022 De mythe van normaal - boek halen?
- O 16 jul 2022 "je bent anders bij anderen dan bij mij"
- O 15 jul 2022 Gesprekken met psychologen - woensdag en vandaag ( 1 )
- O 13 jul 2022 Hoofd leeg houden, water zijn
- O 09 jul 2022 De kracht van gevoelsmensen en sterrenbeeldcultuur ( 4 )
- O 09 jul 2022 Mijn Nederlandse jeugd ( 2 )
- O 29 jun 2022 Neurodivergent people more susceptible to gaslight
- O 28 jun 2022 Leugens?
- O 28 jun 2022 Mailtje co-dependent opa
- O 26 jun 2022 Emotiedagboek #2 en #3
- O 26 jun 2022 "Je wilt geen deel van de familie zijn" ( 3 )
- O 25 jun 2022 Herstel ( 3 )
- O 24 jun 2022 Emotiedagboek in aanloop van ADHD medicatie
- O 19 jun 2022 Ask vs. guess culture ( 3 )
- O 19 jun 2022 Update aan moeder (deel 1)