stiekem
ik ben 15, en hij is 23.
wij hadden allebei stiekem gevoelens voor elkaar, en hebben een aantal weken stiekem afgesproken,
we liepen met de hond door het bos - gingen weg met de auto, en wanneer we bij elkaar waren zoende we erop los, nog wat andere dingen, en lagen we heel knus tegen elkaar aan in de auto.
ik was wel gelukkig met hem, maar ik heb tijden gehad dat ik dacht dat ik de wereld aankon.
zoals ik me voelde bij Patrick. Aangezien ik hem ben kwijtgeraakt, denk ik dat ik aandacht nodig had,
en omdat hij, die jongen van 23 toevallig ook gevoelens voor mij had, mijn kans maar gepakt had.
ik vind het wel jammer, want paar dagen geleden hebben we gesmst, en zei hij dat ie het niet zo chill vond zo stiekem. Natuurlijk voelde ik me weer gebruikt enzo, het zal ook is niet.*
maargoed, we hebben 't gewoon uitgepraat, en zijn nu gestopt met elkaar zien..
alleen, ik zit op voetbal bij dezelfde club als hem.
dus ik zie hem elke donderdag, &waarschijnlijk zondags/zaterdags ook.
wat dus wel moeilijk gaat worden.
maarja, ik kan er zeker mee leven, ik heb gewoon spijt dat ik met hem tussen haakjes ben gegaan, terwijl ik nog een heel proces te verwerken had, en waar ik door dit hele gebeuren het steeds moeilijker mee heb gekregen. Ik voel me oneerlijk tegen patrick, want ik mis patrick echt heel erg.
ik wou dat dit alles nooit gebeurt was, en dat patrick gewoon nog bestond.. Maar dat is iets wat ik helaas nooit meer mee zal maken.
michel-, vrouw, 32 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende