stil

De tijden veranderen,het word stil om me heen.
De grote afwezigheid,en de stilte als de postbode of de krantejongen aan de deur zijn.
Ik weet dat ze nu haar welverdiende rust heeft gevonden,en dat het niet meer langer kon.
Maar ik mis de warmte van haar, haar aanwezigheid,het doet me zo zeer zo zeer.
Weet ook dat het niet eerlijk was geweest ten opzichte van haar om haar nog verder te laten leven.
Maar het is zo stil nu om me heen en de leegte die ze heeft achtergelaten.

Verdriet heeft nu mijn leven gevuld,valt me zwaar om telkens weer het lege huis binnen te gaan.
Zie als een berg tegen het komend weekend op,maar moet me voor ogen houden dat dit het beste voor haar is geweest

Slaap vredig waar je nu ook mag zijn
24 sep 2004 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van foxie
foxie, man, 123 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende