Storm in my brains....
Tis niet rustig te krijgen. Het is een wervelstorm, een orkaan. Zoveel dat speelt op het moment. Rust kan ik niet vinden, alleen door wat extra pammetjes te slikken. Vannacht een goede nacht, vanmorgen gewekt door een belletje van mij lieffie.
Ga er zo weer ff heen. Wat wandelen op het terrein. Praten over de toekomst. Eigenlijk altijd hetzelfde. Het is een kwestie van wachten... wachten op de opname, op de juiste overbrugging, over de juiste zorg.
My God wat mis ik hem. Loop met mijn ziel onder mijn arm en weet niet waar ik het zoeken moet. Ik regel hier de dingen, maar zeker niet naar mijn tevredenheid. Ik loop overal mee achter. Neem me dingen voor maar iedere keer komt er wat tussen of laat ik er wat tussen komen....
Soms haat ik mezelf omdat ik niet op mezelf kan bouwen. En als ik dat zelf al niet kan, wie kan dat dan wel........
Ik moet sterk zijn en blijven.... maar het liefst kruip ik in een holletje en kom er niet uit voordat alles weer goed is.....
xx
Esmie
Esmie, vrouw, 54 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende