Terug

5-10-2017

Terug naar toen. Terug naar bijna een jaar geleden. Terug naar de meest ingrijpende periode uit mijn leven. Terug naar het moment dat ik jou zag breken. Mijzelf brak. De pijn en verdriet waren onbeschrijfelijk. Niet te bevatten. Niet te geloven. Verslagen. Het viel uit elkaar. Wij vielen uit elkaar.

Terug naar dat moment. Het moment waarbij ik alles op alles zou zetten. Er alles aan zou doen om mijzelf tot in het diepste aan te pakken. Het moment, het startschot voor een nieuwe weg. Alles op alles zou zetten. Ik. Jij.

Bovenstaande 2 alinea's zijn mijn ankers. Mijn ankers houvast. Mijn nee op de stemmen van mijn demonen. De afspraken met mijzelf. Het antwoord, het antwoord naar jou.

Het nu. Ik zie jou weer. Ik ruik jou weer. Ik voel jou weer. Tranen lopen over mijn wangen als ik de oude pijn en het nieuwe geluk met elkaar combineer. De bittere smaak van het oude zeer dat als een rode draad door ons nieuwe geluk heen loopt. De bittere smaak die het echte geluk en het echte voelen beperkingen op legt. Ik wil dat niet meer.

Na jaren van beperkingen en grijze wolken voel ik weer. Ik lach en ik huil weer. Ik wil dat graag zo laten.

Ik doe mijn best om op mijn nieuwe weg te blijven. Te blijven staan waar ik voor sta. Niet meer voorbij te gaan aan mijn gevoel. Niet terug te vallen in oude gewoontes. Jij hebt mijn hulp nodig maar hoe stom het ook klinkt, ook ik heb jouw hulp nodig. Ik kan het niet alleen, hoe graag ik het ook wil.

Mijn ik voelt veel oude emoties waar ik nu anders mee om wil gaan. Ik weet waar mijn valkuilen liggen maar heb jou nodig om hier op een nieuwe manier mee om te gaan. Onzekerheden waar ik jou bij nodig heb. Onzekerheden die zonder jou niet aan het licht komen.

Ik wil mijzelf kunnen uiten. Alles met jou delen. Wat het ook is, ik wil het delen. Delen zonder bang te hoeven dat denigrerende kreten mijn gevoel onderuit halen. Mijn gevoel wegstoppen. Wegstoppen naar een plek die niet gecreëerd hoeft te worden.

Ik trek mij terug, trek mijn muurtje op. Ik voel het, jij voelt het. Aan de ene kant omdat ik bang ben aan het kortste eind te trekken omdat jij het geen plek kan geven. Dat ''het'' tussen ons in blijft staan. Aan de andere kant omdat ik tegen dingen aanloop waar ik jou bij nodig heb. Dingen waar ik alleen niet tegenaan zou lopen. Relatie.

Ik heb mijzelf in de hand en heb leren omgaan met mijn plussen en minnen. Waar mijn uitdaging ligt is in het ons. Het ons dat staat voor samen, twee mensen.

Mijn cv is niet best, ik weet het. Ik begrijp dat jij dit cv vaak bekijkt en hem geregeld voor mijn gezicht wappert. Ja het staat op papier en ik kan het niet wissen. Ik ben een andere weg in geslagen en laat mijn cv voor wat het is. Een andere weg met een mogelijkheden op een ander nu en een andere toekomst. Een ander eindstation, wat dat ook mag zijn.

Ik wil jou helpen, er voor je zijn, jou een luisterend oor bieden, complimentjes geven, aandacht geven, laten zien en voelen hoeveel jij voor mij betekend. Zie jij mij? Voor mijn gevoel zie je het soms en daar is mijn cv weer.

Onzekerheid, angst, paniek en onbegrip. Ik loop vast. Vast omdat ik het idee heb dat jij mijn cv altijd in je achterzak hebt, klaar om te pakken en een mentale klap uit te delen. Het uithangbord van het ''weet je nog?!''.

Ik heb er voor gekozen om door mijn diepste shit heen te gaan om het vervolgens achter mij te laten, de enige manier om vooruit te komen. De enige manier om mijzelf te wapenen tegen deze oude manier van denken en doen. Help mij en jezelf om dit zo min mogelijk naar het nu te trekken. Het is niet meer nodig.

Achter mijn muur is het veilig. Puur. Een opslagplaats voor mij meest kostbare. Daar waar jij mij kunt maken en breken. Geen plek om oplettend te moeten zijn om geen tik te krijgen, het is mijn plek, mijn veilige plek.

Wederzijds respect. Gelijk zijn aan elkaar. Ik kan mijn muur niet naar beneden gooien en jou binnen laten als ik weet dat ik ieder moment een tik kan krijgen. Een tik die in het nu volkomen onterecht is.

Ik heb het al gezegd, ik mis jou, ik mis ons. Ik zoek naar mogelijkheden. Ik vecht nog steeds. Voor mij. Voor jou.

Een kijkje achter mijn muur, zo ziet het er uit.

Ik lief jou.

X