je zit rustig met vrienden op een bankje in den avondgloren
zo nu en dan wordt er van af het fiets pad enkele meters verder naar ons geschreeuwd, gescholden
dat gaat ongeveer zo :
heeeey kanker junks
vieze skaters
tering alto's
en nog meer van dat soort vuige taal
niets echt hinderlijks
maar op een gegeven moment gister avond kwamen er wat koters, op fiets over het gras, semi dreigend , je weet hoe de jeugd is heden dag, 14 jaar en een bek van een 40 jarige dronken hooligan
mogen jullie wel zo laat buiten zitten van jullie ouders ?
wat opzich best een nette vraag is, dus ik in mijn ouderlijke wijsheid stel de zelfde vraag terug gezien hun leeftijd
even was het stil en toen jaja de vuige taal
het dreigement en even intimiderend stilstaan verder op
en toch maar weer door fietsen
wat was mijn gedachte op dat moment ??
dat is dus de test !
hoe heerlijk het zou zijn de ouders van die koters te zien huilen bij de begravenis een paar dagen later, schijnheilig klagend dat het schatjes waren en niemand iets kwaad deden, en bij die gedachte stil genietend met gesmoorde lach hoe ik ze een voor een de nek breek op het aangrenzende gras veld
voor de goede orde heb ik nog niet eerder gedaan, slechts bedacht
en wat heerlijk is die gedachte, dat zijn de momenten die het leven aantrekkelijk maken , naast die heerlijke droom van vannacht
en dan zijn er dus mensen die vinden dat ik te strak leef