Teveel verstand
Ik weet zeker dat er na de dood niets is. Of beter: Het is mijn overtuiging.
Leven in het besef dat er geen God is, dat er geen leven na de dood is, dat er geen reden is voor het leven, dat het doel van het leven het leven zelf is, dat er geen hoger doel is, dat alles op toeval berust, dat er geen rechtvaardigheid is, slechts de logica van de natuur, is voor een rationeel denkend mens moeilijk tot bijna onmogelijk te bevatten. Immers hebben we verstand (dat mag ik hopen voor u althans), en verstand zoekt graag verklaringen, redenen, doelen, patronen, richtlijnen, methoden, systemen. Als het verstand ontdekt dat die er bijna niet zijn, wordt het zo ongeveer werkloos. Dan kun je haast beter een dom reptiel zijn.
Vandaar, denk ik, dat er zoiets is als religie. Uit de betekenisloosheid van het leven stijgt iets op wat het verstand begrijpen kan: Een doel, een vervulling, een reden, stof om na te denken, regels om naar te leven (voor sommigen), een verklaring voor het verstand: "Maak je geen zorgen verstand, er zit een patroon achter." Ik voor mezelf merk in ieder geval dat sinds ik mezelf niet meer gelovig acht, moeite heb met het vinden van betekenis. Betekenis van het leven. Een God, iemand om de schuld te geven of te prijzen, al naar gelang, werkt voor mij als een 'bliksemafleider', die loze emoties in banen leidt, en nieuwe uitdagende vragen opwerpt, eindeloos. Eindeloos, omdat er natuurlijk helemaal geen God is, en elke vraag daaromtrent een eindeloos zoeken naar niet-bestaande antwoorden voortbrengt.
Leven in het besef dat er geen God is, dat er geen leven na de dood is, dat er geen reden is voor het leven, dat het doel van het leven het leven zelf is, dat er geen hoger doel is, dat alles op toeval berust, dat er geen rechtvaardigheid is, slechts de logica van de natuur, is voor een rationeel denkend mens moeilijk tot bijna onmogelijk te bevatten. Immers hebben we verstand (dat mag ik hopen voor u althans), en verstand zoekt graag verklaringen, redenen, doelen, patronen, richtlijnen, methoden, systemen. Als het verstand ontdekt dat die er bijna niet zijn, wordt het zo ongeveer werkloos. Dan kun je haast beter een dom reptiel zijn.
Vandaar, denk ik, dat er zoiets is als religie. Uit de betekenisloosheid van het leven stijgt iets op wat het verstand begrijpen kan: Een doel, een vervulling, een reden, stof om na te denken, regels om naar te leven (voor sommigen), een verklaring voor het verstand: "Maak je geen zorgen verstand, er zit een patroon achter." Ik voor mezelf merk in ieder geval dat sinds ik mezelf niet meer gelovig acht, moeite heb met het vinden van betekenis. Betekenis van het leven. Een God, iemand om de schuld te geven of te prijzen, al naar gelang, werkt voor mij als een 'bliksemafleider', die loze emoties in banen leidt, en nieuwe uitdagende vragen opwerpt, eindeloos. Eindeloos, omdat er natuurlijk helemaal geen God is, en elke vraag daaromtrent een eindeloos zoeken naar niet-bestaande antwoorden voortbrengt.
29 nov 2013 - bewerkt op 29 nov 2013
- meld ongepast verhaal
-
Gewoon ik
zaterdag 30 november 2013 22:14
Ben het volkomen met je eens op dit punt.
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 10 aug 2013 Weer studeren ( 6 )
- O 08 aug 2013 Misselijk ( 2 )
- O 04 aug 2013 Over honderd jaar ( 11 )
- O 28 jul 2013 Geen lijn ( 8 )
- O 26 jul 2013 Leeg... ( 5 )
- O 26 jul 2013 Stemmingswisselingen ( 2 )
- O 24 jul 2013 Twee soorten atheïsten ( 4 )
- O 16 jul 2013 blokkeren ( 15 )
- O 15 jul 2013 Misselijk ( 5 )
- O 13 jul 2013 Uit mijn dak... ( 3 )
- O 12 jul 2013 Vrede ( 1 )
- O 12 jul 2013 Mooie praatjes ( 1 )
- O 12 jul 2013 Pillen minderen ( 3 )
- O 11 jul 2013 Spijt ( 2 )
- O 11 jul 2013 Katje - slaaponthouding ( 15 )