Teveel verstand
Ik weet zeker dat er na de dood niets is. Of beter: Het is mijn overtuiging.
Leven in het besef dat er geen God is, dat er geen leven na de dood is, dat er geen reden is voor het leven, dat het doel van het leven het leven zelf is, dat er geen hoger doel is, dat alles op toeval berust, dat er geen rechtvaardigheid is, slechts de logica van de natuur, is voor een rationeel denkend mens moeilijk tot bijna onmogelijk te bevatten. Immers hebben we verstand (dat mag ik hopen voor u althans), en verstand zoekt graag verklaringen, redenen, doelen, patronen, richtlijnen, methoden, systemen. Als het verstand ontdekt dat die er bijna niet zijn, wordt het zo ongeveer werkloos. Dan kun je haast beter een dom reptiel zijn.
Vandaar, denk ik, dat er zoiets is als religie. Uit de betekenisloosheid van het leven stijgt iets op wat het verstand begrijpen kan: Een doel, een vervulling, een reden, stof om na te denken, regels om naar te leven (voor sommigen), een verklaring voor het verstand: "Maak je geen zorgen verstand, er zit een patroon achter." Ik voor mezelf merk in ieder geval dat sinds ik mezelf niet meer gelovig acht, moeite heb met het vinden van betekenis. Betekenis van het leven. Een God, iemand om de schuld te geven of te prijzen, al naar gelang, werkt voor mij als een 'bliksemafleider', die loze emoties in banen leidt, en nieuwe uitdagende vragen opwerpt, eindeloos. Eindeloos, omdat er natuurlijk helemaal geen God is, en elke vraag daaromtrent een eindeloos zoeken naar niet-bestaande antwoorden voortbrengt.
Leven in het besef dat er geen God is, dat er geen leven na de dood is, dat er geen reden is voor het leven, dat het doel van het leven het leven zelf is, dat er geen hoger doel is, dat alles op toeval berust, dat er geen rechtvaardigheid is, slechts de logica van de natuur, is voor een rationeel denkend mens moeilijk tot bijna onmogelijk te bevatten. Immers hebben we verstand (dat mag ik hopen voor u althans), en verstand zoekt graag verklaringen, redenen, doelen, patronen, richtlijnen, methoden, systemen. Als het verstand ontdekt dat die er bijna niet zijn, wordt het zo ongeveer werkloos. Dan kun je haast beter een dom reptiel zijn.
Vandaar, denk ik, dat er zoiets is als religie. Uit de betekenisloosheid van het leven stijgt iets op wat het verstand begrijpen kan: Een doel, een vervulling, een reden, stof om na te denken, regels om naar te leven (voor sommigen), een verklaring voor het verstand: "Maak je geen zorgen verstand, er zit een patroon achter." Ik voor mezelf merk in ieder geval dat sinds ik mezelf niet meer gelovig acht, moeite heb met het vinden van betekenis. Betekenis van het leven. Een God, iemand om de schuld te geven of te prijzen, al naar gelang, werkt voor mij als een 'bliksemafleider', die loze emoties in banen leidt, en nieuwe uitdagende vragen opwerpt, eindeloos. Eindeloos, omdat er natuurlijk helemaal geen God is, en elke vraag daaromtrent een eindeloos zoeken naar niet-bestaande antwoorden voortbrengt.
29 nov 2013 - bewerkt op 29 nov 2013
- meld ongepast verhaal
-
Gewoon ik
zaterdag 30 november 2013 22:14
Ben het volkomen met je eens op dit punt.
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 15 nov 2013 Dat er (g)een God is?
- O 19 sep 2013 Bijgetankt
- O 19 sep 2013 Het wordt weer donker :) ( 8 )
- O 19 sep 2013 Naïviteit ( 2 )
- O 19 sep 2013 Six feet under
- O 13 sep 2013 Sceptisch
- O 10 sep 2013 Help! ( 14 )
- O 09 sep 2013 Tijd over ( 1 )
- O 22 aug 2013 Camerawerk ( 2 )
- O 20 aug 2013 God (7) ( 3 )
- O 17 aug 2013 Sportschool ( 9 )
- O 16 aug 2013 dna ( 2 )
- O 14 aug 2013 Verkrachting ( 1 )
- O 14 aug 2013 Grijns ( 1 )
- O 12 aug 2013 Rotquotes ( 6 )