The African dream...

Ik voel me eenzaam. Na een aantal maanden dagelijks contact te hebben gehad met de Afrikaanse priester via voicemessage heb ik het contact abrubt beëindigd door hem op Facebook en whatsapp te blokkeren.
Nu zit ik opgescheept met allerlei waardevolle informatie en leerstellingen wat ik met niemand kan delen.
The African dream....

Voor nu abrubt beëindigd.

Geen connecties, geen Ghana.



Ik vertrouw de priester niet.
Misschien dat zijn werkwijze in zijn ogen zuiver is...
Maar het strijkt tegen mijn haren in.
Ik voel me geschonden, aangerand, verkracht....

Bovendien heb ik niks aan oppervlakkige figuren die eigenlijk alleen maar bezig zijn met hun eigen belang.
Ik zie geen potentiële vriendschap in zo iemand.
Er zullen genoeg vrouwen zijn die wel geloven dat zo'n priester hun mattie is en speciaal naar Ghana reizen om deel te nemen aan de evenementen die hij allemaal organiseert.
Misschien zijn ze ook wel verliefd op hem...

Nou nee!
Zo naïef ben ik nou ook weer niet.
Je moet mensen zien voor wie of wat ze zijn.
Ach, hij doet ook wel goed werk voor de Black African community, daar niet van.
Maar voor mij houd het op.
Ik vertrouw het zaakje niet en heb daarom gekozen om geen enkele contact met deze man aan te gaan.


Ik leer ghanees via zijn zus op whatsapp.
Het kan maar zo zijn dat ik dat ook allemaal stop ga zetten.
Ben benieuwd waar de reis mij naar toe brengt.
Mensen komen en gaan.
Soms is dat lastig en pijnlijk omdat je dacht dat dit wel goed zat. Maar eindstand blijk je toch een andere eindbestemming te hebben.


Ik wil niet met modder gooien naar de priester.
Maar dit werkt gewoon niet zo.
En ik geloof dat dit soort mensen er niet vies van zijn om op een onderhandse manier aan hun garief te komen.
Eerlijkheid duurt het langst zullen we maar zeggen.
Ik ben dankbaar voor al wat mij geleerd is. Nu moet ik in mijn uppie verder....


Gr Art= Tiek