Angst voor afwijzing!

Ik heb besloten om het contact met Luis ( tijdelijk) te verbreken. Het voelt niet goed meer aan. Het vreet energie en het voelt als investeren in een leeg vat.
Geen zin meer in ingesproken berichten en video's sturen via WhatsApp en videobellen.
Het is eeuwig hetzelfde, het schiet gewoon niet op.
Als er verders toch niks in zit dan ga ik liever verder want deze hele vibe maakt mij ziek.
Ik heb het Luis ook gezegd toen hij mij vroeg hoe mijn dag was gisteren toen hij van het werk kwam.

Ik wil niks kwaads over die jongen zeggen. Die leeft zijn beste leven en ik haal heel veel uit de dingen die hij mij geleerd heeft.

Laten we het erop houden dat ik gewoon moe en ziek word van mezelf die ervoor kiest om in bepaalde dingen mee te gaan.

Ik kies ervoor om open en eerlijk te zijn en niet er steeds om heen draaien uit angst voor dit of dat.
Steeds maar weer angst die de boventoon heeft. Angst voor afwijzing, bla,bla,bla.
Je vind me leuk of vind mij niet leuk.
Je wilt graag met mij zijn of helemaal niet.
We gaan ervoor of helemaal niet.
Maar dat houtje, touwtje,kat en muis spelletjes. Iemand uit de tent lokken, hopelijk trapt ze erin en dan boem dan heb ik gekregen wat ik toch stiekem wilde...

Hier heb ik helemaal geen zin meer in.
Zeg gewoon rechtstreeks wat je wil.
Als ik er zogenaamd in zou trappen, dan lijkt het alsof ik het allemaal wilde en hij geen risico loopt op afwijzing.

Jaaaa daaaág!


Hier word ik serieus onpasselijk van.
Geen zin meer in dit soort contact aka energetische uitwisseling.


Ik wil meer!
En als hij het mij niet kan geven, tot ziens dan maar.
Ajuus zoals mijn oudste dochter tegen mij zei toen ze nog veel jonger was.



Ook heb ik Luis meerdere malen geconfronteerd in zake dingen wat ik voelde dat niet klopte.
Hij ontkent het allemaal maar achteraf bleek alles wel zo te zijn.
Maar hij verzwijgt dingen en heeft inderdaad ook toegegeven dat hij ervan houd om mindgames te spelen.
Het manipuleren, het gaslightning.
Luis is niet open en eerlijk tegen mij.
Hij ontkent en liegt. Om vervolgens als hij zichzelf er alleen mee heeft toch op te biechten hoe het allemaal zit.


Ik ben verbaasd of aangenaam verrast hoe on point ik al die tijd was.
In het begin van onze vriendschap als ik hem met bepaalde zaken confronteerde dan liet hij gerust niks meer van zich horen totdat ik zelf het contact opzocht.
Ik heb hier helemaal geen zin meer in.
Hij was dan zogenaamd het slachtoffer.


Wat zal ik het meeste aan Luis missen?
Die gekke, gestoorde verhalen over die rare tante van hem die flink de bloemetjes buiten is gaan zetten in Nigeria en al haar geld verbrast heeft en nu als het ware op sterven ligt en de familie geld zoekt voor een behandeling in het ziekenhuis maar Luis geen geld uitgeeft aan iemand waar zelfs haar eigen kinderen niet naar omkijkt.
Ze is toch al oud, laat maar lekker doodgaan.

Deze gast hè komt af en toe met verhalen waar ik mijn vingers bij aflik.
Lachen!


Ik heb hem ook gevraagd of hij ooit een vrouw verkracht heeft want met deze gast...
Ik weet het niet.
Het zal mij niks verbazen als hij dwang heeft gebruikt om zijn punt duidelijk te maken maar ja hij ontkent dan, dat hij zulke dingen nooit zou doen.
Hij zou nooit een vrouw slaan maar heeft dat eindstand wel gedaan.

Kortom ik wil genieten van het leven. Geen moeilijk gedoe meer.
Geen gezuig meer. Zeg mij gewoon wat je van me wil.
Maar goed, maakt verders ook niet uit.
Uiteindelijk ben ik degene die kiest wat ik wel of niet in mijn leven wil hebben.
Ik wil ( voorlopig,) dus helemaal geen contact meer.


Zo geef ik mezelf alle tijd en ruimte om te ontvangen waar ik wel naar op zoek ben.



Gr Art = Tiek