the hotel has fallen apart
was mijn ziekte de renovatie ?
was het mijn verval ?
hoe dan ook het hotel van het hart lijkt wel opgedoekt
erger nog,
het is verdwenen
totaal gevoelloos lijk ik geworden
ik kan aan een ieder denken die daar zijn/haar intrek had genomen/verkregen
maar ik voel er niet veel anders bij dan een soort leegte
(mijn excuses)
alle meisjes en vrouwen uit het hotel en de enkele jongens
geen van alle zijn ze te bekennen
mijn hart is weer een hart, kloppend, maar niets extra's
koortsdromen lieten me zien hoe de papieren opliepen van het hotel
en hoe ik ze gepresenteerd kreeg
en na die nacht, was zelfs mijn verliefdheid weg
verliefdheid.....
de drug die ik graag nuttig
die was weg, is weg tot nader order
ik was er van overtuigd dat mijn hart een onbreekbaar fortress was
maar het bleek een archief
losse papiertjes die verwaaien in de storm
de vraag rijst
wat betekenen de mensen nu nog voor me ?
nu het hart niets ondersteund ?
is het slechts een rationeel denken dat overblijft van relaties tussen mensen onderling ?
hoe wel ik weet dat dat niet het geval is is er toch de angst
voor een ieder die zich nu op straat bevindt mijn excuses
of misschien is een ieder wel blij,
niet langer vast te zitten in het verstikkende hart van een monster
liefs ief
monster, man, 47 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende