@ the moment
Eindelijk lijk ik weer eens te beseffen hoe vreselijk het is om een weekend lang thuis te zitten op mijn kamer, zonder dat er wordt gereageerd op smsjes, mailtjes of wat ook. Iedereen gaat door en ik zit hier alleen. Ik ben alleen met een grote stapel foto's en een fotoalbum.
Ik mis de vakanties, precies zoals het toen was. Ik mis de Tsjechen, míjn Tsjechen, want ik ben de enige die nog een klein beetje contact met ze gehouden heb. Ik mis de intensieve manier van mooie muziek maken. Ik mis mijn vriendinnen die alleen maar bezig zijn met examens, vriendjes... Ik mis de liefde die expliciet op een foto uitgedrukt staat. Maar toch voel ik me neutraal, alsof er niets is.
Ik luister nooit naar de tekst van muziek, maar af en toe blijft een bepaalde zin toch hangen. onbewust zal ik het toch doen. De goede zinnen komen op de goede momenten weer terug. We belong together. Maar toch ben ik je bijna vergeten.
Ik heb weer gehuild in het openbaar. Ik voel me goed bij haar, dus het kon. Iedereen kon het zien, maar dat geeft niets. Ik was wel degelijk geschrokken, al is het eigenlijk niet erg. Volgende week zullen we alsnog gaan. Ik geloof erin en het gaat goed komen.
Daarnaast nog de vraag of ik klarinet wilde spelen in een fluit - klarinet - piano stuk. Ik heb het aangenomen, ondanks de waarschuwingen dat ik het zwaar zal krijgen. De laatste tijd voel ik me er gewoon tof bij, dus dan ga ik het ook doen. Binnenkort zal het wel weer zakken, dan heb ik van deze periode in ieder geval profijt gehad.
Eigenlijk moet ik mijn verhaal af schrijven. Het is bijna klaar, maar het is niet zoals ik het wilde. Het is moeilijk te schrijven wat je eigenlijk bedoelt. Omdat er mensen van genieten, moet ik het afmaken. Later zal ik het met plezier teruglezen en denken: wat ben ik vooruit gegaan.
Ik wil graag uitgaan maar niet met haar. Het klinkt misschien hard, maar ik wil het niet nog eens meemaken. Ik ben echt bang dat ik nog een keer zó doodsbang zal zijn, al kwam het deels van de drank. Ik wil met andere mensen weg, maar ik durf ze niet te vragen. Wat vinden ze van me? Dat boeit me niet, maar toch. Ik wil het naar mijn zin hebben.
Het wordt dus 'gezellig' met ouders op de bang en de X-factor kijken. Fijn. Morgen ben ik klaar met de foto's, en dan? Tenzij ze terug smst.
Ik mis de vakanties, precies zoals het toen was. Ik mis de Tsjechen, míjn Tsjechen, want ik ben de enige die nog een klein beetje contact met ze gehouden heb. Ik mis de intensieve manier van mooie muziek maken. Ik mis mijn vriendinnen die alleen maar bezig zijn met examens, vriendjes... Ik mis de liefde die expliciet op een foto uitgedrukt staat. Maar toch voel ik me neutraal, alsof er niets is.
Ik luister nooit naar de tekst van muziek, maar af en toe blijft een bepaalde zin toch hangen. onbewust zal ik het toch doen. De goede zinnen komen op de goede momenten weer terug. We belong together. Maar toch ben ik je bijna vergeten.
Ik heb weer gehuild in het openbaar. Ik voel me goed bij haar, dus het kon. Iedereen kon het zien, maar dat geeft niets. Ik was wel degelijk geschrokken, al is het eigenlijk niet erg. Volgende week zullen we alsnog gaan. Ik geloof erin en het gaat goed komen.
Daarnaast nog de vraag of ik klarinet wilde spelen in een fluit - klarinet - piano stuk. Ik heb het aangenomen, ondanks de waarschuwingen dat ik het zwaar zal krijgen. De laatste tijd voel ik me er gewoon tof bij, dus dan ga ik het ook doen. Binnenkort zal het wel weer zakken, dan heb ik van deze periode in ieder geval profijt gehad.
Eigenlijk moet ik mijn verhaal af schrijven. Het is bijna klaar, maar het is niet zoals ik het wilde. Het is moeilijk te schrijven wat je eigenlijk bedoelt. Omdat er mensen van genieten, moet ik het afmaken. Later zal ik het met plezier teruglezen en denken: wat ben ik vooruit gegaan.
Ik wil graag uitgaan maar niet met haar. Het klinkt misschien hard, maar ik wil het niet nog eens meemaken. Ik ben echt bang dat ik nog een keer zó doodsbang zal zijn, al kwam het deels van de drank. Ik wil met andere mensen weg, maar ik durf ze niet te vragen. Wat vinden ze van me? Dat boeit me niet, maar toch. Ik wil het naar mijn zin hebben.
Het wordt dus 'gezellig' met ouders op de bang en de X-factor kijken. Fijn. Morgen ben ik klaar met de foto's, en dan? Tenzij ze terug smst.
10 feb 2007
- meld ongepast verhaal
-
*Now!* (opgeheven op 3-2-2011)
zaterdag 10 februari 2007 17:45
Oef. Ik begrijp je, heb ook vaak dat ik net niet onder woorden kan brengen wat ik bedoel.. :/
Maaruhm ik ben in 'Cheers' vanavond als het goed is (ken je dat) - een vriend van me die hier ook woont zij dat ik mee moest gaan om ook eens te zien hoe het hiero is op een zaterdag avond (als ie me niet vergeet te bellen, lullo
). Hij zei dat het daar altijd wel gezellig was. Dus feel free to come in case you need to get out of there.. 
Iig succes met alles, en je klarinet stuk ofcourse (geniet ervan!)
xXx -
Jeananas
zaterdag 10 februari 2007 17:48
Oeh alsof ik in mijn eentje Cheers in durf te lopen
Daar zitten allemaal onbekenden -
*Now!* (opgeheven op 3-2-2011)
zaterdag 10 februari 2007 17:49
Jaah voor mij ook daar - ken niemand - maar dan ken je mij of zoiets..
*ziet jou al heel stoer binnen wagelen* ^^
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 08 mrt 2008 Mooi. ( 2 )
- O 06 mrt 2008 Döner Dream. ( 3 )
- O 06 mrt 2008 Jij en ik [2]
- O 27 feb 2008 Nota aan de man. ( 3 )
- O 21 feb 2008 Carrière als mislukte schrijfster.
- O 14 feb 2008 First Valentine ( 7 )
- O 07 feb 2008 75 jaar uit eten.
- O 06 feb 2008 Dichtje ( 1 )
- O 02 feb 2008 Relatieoverzicht in sms-taal. ( 10 )
- O 24 jan 2008 5 minuten verliefd? ( 5 )
- O 24 jan 2008 Was ik God maar. ( 1 )
- O 23 jan 2008 basisapparaat ( 4 )
- O 22 jan 2008 Chan! ( 3 )
- O 20 jan 2008 Snotkusje?
- O 17 jan 2008 Google! ( 7 )