the real me
Ik ben zo blij dat ik deze site heb ontdekt. Ik kan er mijn verhalen kwijt. Al die verhalen die ik zo graag wil vertellen. ik heb een paar vriendinnen die ik wel wat vertel maar nooit alles. Het makkelijke hier is dat toch niemand weet wie ik ben.
Ik ga jullie een verhaal van anderhalf jaar geleden vertellen waar ik nog steeds mee zit.
Ik ben in de 2e klas heel erg gepest ze zeiden dat ik dik was. Ik ben nooit echt dik geweest maar een beetje fors wel. Ik ben een keer in elkaar geslagen omdat ze vonden dat ik me aanstelde. Ik had geen enkele vriend in die tijd. Ik ben door het pesten gestopt met eten. het begon heel onschuldig. gewoon geen honger en geen zin in een broodje. Zo ging het steeds verder. Ik at na een tijdje alleen mijn avondeten. Toen kreeg ik een oppaskindje. Ik ging elke avond rond etenstijd oppassen.
Ik zei tegen mijn moeder dat ik bij hun at en andersom. Zo at ik dus bij niemand meer. Ik at niks tot dat ik duizelig werd. dan at ik een cracker of een appel en dan ging het weer zo door. Ik ben een keer flauwgevallen tijdens het hockeye. Ik zei dat ik gewoon heel moe was en ze geloofde me. Niemand had door dat ik zo snel dunner werd. niemand was er ook in geintereseerd trouwens. Ik ben die tijd doorgekomen en was mooi dun geworden. Ik was alleen nog net niet tevreden er moest nog wat van af om echt mooi te worden. Zo werd ik nog dunner. Ik heb toen een cursus gedaan voor zelfvertrouwen. Het ging beter in de klas maar ik was nog steeds niet tevreden over mijn lichaam. Na een tijdje kreeg ik vaker te horen dat ik wel heel dun was en of het wel goed met ging? Ik zei steeds dat het prima ging maar ik bleef maar minder eten. Ik ben er zelf weer over heen gekomen door mezelf te dwingen gezond te eten. Ik krijg nog steeds vaak opmerkingen of ik wel genoeg eet. Ik vind zelf dat ik er nu wel weer aardig gezond uitzie maar misschien dat jullie er anders over denken. Zo zie ik er nu uit...
ItsJustMe1, vrouw, 27 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende