Theater kriebels

Je hoort dan dat mensen zich eenzaam voelen vanwege de coronavirus. Isolatie etc.
Ik hou niet van mensen dus ik voel me alles behalve eenzaam.
Het enige wat af en toe eenzaam is en als isolatie aanvoelt is mijn creativiteit niet kunnen uiten.
Ik heb de theaterkriebels. Tis alweer een tijdje geleden dat ik echt gespeeld heb. En theater spelen is leuk. Ook in een groep.
En dat is dan ook het enige waar ik me open voor wil stellen.


Sommige theaterspelers die zoiezo solo spel doen als contactclown gaan nu in deze crisis langs de ramen van bejaarde mensen en maken dan contact via theaterspel.
Kijk dat vind ik leuk.



Het is ook leuk en makkelijk te doen met dit hele coronagebeuren.
De bejaarden zijn vaak toch eenzaam en via theater krijgen ze weer een positieve bust.


Ik had zelf ook wel iets meer willen weten over clownerie.
De basis ervan. Wat ik weet is dat iedereen in de basis een eigen clown heeft en dat je die clown dus moet gaan leren kennen.
Nou ja mijn loopbaan in de theaterscene was erg leuk maar ging niet zo makkelijk als gedacht.
Bleek dus dat de vangnet die ik had eigenlijk ook weinig tot niks te bieden had/ heeft.
Ik heb nl wel geprobeerd om geld bij elkaar te krijgen voor een workshop clown. Maar de manier hoe daarmee werd omgegaan achter mijn rug om...


Verkeerde signalen?
Of misschien moet ik gewoon toegeven dat de doelgroep waar ik het theatergezelschap voor had opgericht toch niet geschikt is voor wat ik in gedachten heb?
Als mensen je openheid, spontaniteit etc gaan verwarren met vriendschap en het doel missen.
Zulke mensen hoef ik niet.
Ik ben ook geen kontenkruiper die in mensen hun bilgat gaat zitten om iets voor elkaar te krijgen.
Mensen hoeven mij niet aardig te vinden of mij op persoonlijk vlak wat dan ook te vinden om iets te willen doen.
Nee, mensen moeten van theater houden en voor zichzelf willen spelen.
Niet omdat ze eenzaam zijn en op zoek zijn naar vriendschap.



Je moet ook maar net ergens tussen passen.
Ben niet onder de indruk van theatergezelschappen die op hoog niveau kunnen improviseren.
Waar er geen ruimte is voor mensen die niet zo snel mee kunnen komen.
Er zijn gezelschappen waar wel de ruimte voor is maar om de één of andere reden worden die weer afgekraakt door de zogenaamde professionals.



Ik wil eigenlijk wel weer theater spelen omdat het zoveel energie geeft.
Ik word er hyper en vrolijk van.
Op dit moment mis ik het spelen gewoon. Maar je weet maar nooit met mij.
Dat ik in deze coronacrisis gewoon spontaan mensen ga benaderen of mezelf als solacte neer zet en gewoon ga spelen.
Ja dag! Ik moet mijn energie kwijt!


Ik moest dit even kwijt!