thinking...

Alowa!!!
Ik heb van de week bij mijn vader gewerkt en het was weer een zwaar tijd voor wat innerlijk geziek: het is inpakwerk: 7,5 uur lang achter elkaar hetzelfde, soms lachen, soms kletsen, gezellig enzo. maarjaaah daar ga je dus wel van nadenken, zo van: waarom doen deze mensen dat iedere dag?? kunnen ze niet meer bereiken? zijn ze HIER tevreden mee? als je 20 bent, wil je je leven dan zo slijten?
ik: nee

ik denk wel vaker: waarom kan ik nou nooit eens tevreden zijn met wat ik heb, net als zij: zij hoeven niet zonodig meer te verdienen of ander, beter werk te doen.
maar ik moet zonodig het gymnasium halen, terwijl het atheneum miss wel veel relaxter was geweest voor mij. (niet dat ik er onwijs veel moeite voor moest doen, maar toch) ik moet zonodig nu op kamers, naar de stad, weg uit het vertrouwde westland....
weg van mijn 'roots'. het zal toch moeilijk worden denk ik, maar toch doe ik het.
of waarom moet ik nou zonodig universiteit doen, terwijl ik met hbo even ver kom. waarom moet ik zonodig meer en meer nieuwe mensen leren kennen. waarom wil ik altijd MEER MEER MEER dan ik al heb. en ik heb al zoveel!~!!!!

en toen zei ik dat tegen mijn vader, en die zei: je blijft de uitdaging zoeken. en dat doen die andere mensen ook. maar houdt hun uitdaging dan daar op? waarom ligt mijn grens al zoveel verder dan die van heel veel mensen

maarjah verder ik ben nog steeds onwijs moe, heb vandaag met mn moeder nog wat spullen naar rdam gebracht. het wordt nu echt mijn hok!! al mijn fotos..echt helemaal geweldig... en vnaaf ga ik dus echt vroeg slapen en dan morgen nog ff wat uurtjes werken... morgenmiddag moet ik nog ff wat met stoelen prutsen en een kast, dan is dat ook af. en morgeaaf ga ik naar een bandje toe, met vrienden met wie ik al onwijs lang niet heb afgesproken!! echt superleuk!
helaas kan ik dan weer niet naar het 'gewone' uit, waar weer andere vrienden heengaan, maar ok, ik vind dit denk ik leuker.
en zondag...gaan we 'afverhuizen' en wordt ik officeel weggebracht: echt erg, dan is het opeens zo erg!! nouwja ideetje van mijn moeder

nouwja ik ga weer een kik weekend hebben! nog ff wat gasteboeken beschrijve en dan ben ik weer klaar!! dom he
x lin

owja boodschapjuh voor Jen: waarom blijf je nou proberen, of we nog vrienden kunnen zijn?? als je met je vriend bent, negeer je iedereen. ik kan zien dat jullie gelukkig zijn dus ik laat het zo, maar pleeeeeze betrek mij er niet bij. ik word er zo ziek van: eerst echt een jaar helemaal in hem opgaan en als je dan door hebt, dat er steeds meer vrienden afhaken, ga je weer contact zoeken: wat denk je nou!!! dat wij allemaal staan te springen om weer vriendjes te worden met jou. ik dach het niet!! ons leven is doorgegaan, er zijn nieuwe vrienden bijgekomen, andere mensen zijn afgehaakt: daar ben jij er een van. bij jou zijn er alleen geen nieuwe vrienden bijgekomen, enkelt afgevallen. jouw leven is toch wel ongelooflijk stil blijven staan....
zoek het maar uit. heb het lef om mij zoiets te vragen en dan vervolgens weer te negeren als ik met mar uitben; omdat je haar niet ok vind. rot op zeg!!!! als je met mij vrienden wilt worden, zul je toch echt moeten accepteren dat ik veeeeel betere vrienden met haar ben dan met jou. je gooit je eigen glazen in
geen x, lin