In de toekomst reizen is niet zo heel moeilijk, je haalt een fles jagermeister en voor je het weet ben je een paar uur verder. Maar vandaag ontdekte ik dat ik ook terug kan. Het onderstaande nummer was op de radio, een nummer dat ik te lang niet meer had geluisterd, een nummer dat ik een tijd niet kon aanhoren. Vandaag vloog ik na het horen van de eerste tonen terug in de tijd. In plaats van in de slijterij stond ik opeens in de kerK. Een plek waar ik alleen kom op bruiloften en begrafenissen. Helaas was jij toen te jong om te trouwen, ook om te sterven maar daar was niets aan te doen.. Het is apart hoe die ene vrijdag middag in mijn geheugen gebrand staat, die maandag en zaterdag ochtend trouwens ook. Nu ik er over na denk zijn dat ook een paar van de weinige dingen waarvan ik nog weet op welke dag het gebeurde. Alsof het gisteren was dat we in die kerk zaten, alle ogen op jou gericht. Jij lag daar in die doeken gewikkeld, je zag er niet uit kerel. Het was zo zwaar om jou die laatste keer aan te kijken. Dat had ik nog niet eerder meegemaakt. Je was niet de eerste die ik opgebaard zag liggen, maar (tot nu toe) wel de laatste. Ik hoop dat ook zo te houden. Hoewel ik weet dat zodra er weer iemand zo close gaat dat iktoch wel ga kijken. Gewoon om een laatste keer te kijken. Maar ik had zoveel liever gehad dat onze laatste training de laatste keer was dat ik jou had gezien. Want die jongen die daar lag dat was jij niet...
De tijd gaat hard ouwe, ook zonder jou. Ik geloof dat alles gebeurd met een reden, ookal zien we er soms het nut niet van. 3 jaar terug geburde er iets wat nergens op leek te slaan maar vandaag lijkt een boodschap te hebben. Misschien wordt het tijd dat ik wat beter ga leven, aan mijn toekomst ga werken of verder ga met genieten voordat het te laat is.
Ik drink nog 1 borrel op "de beste starting benchwarmer" en dan wordt het toch maar bedtijd.