Tis wat... ik ben er gewoon aan begonnen.
Wie had ooit durven dromen dat ik overstag zou gaan.
Vroeger, toen ik een klein meisje was, dus NOG kleiner dan, had ik een echt dagboek met een slotje.
Ohoh, al mijn jeugdliefdes, al dan niet beantwoord, staan er met naam en toenaam in genoemd. Ik weet niet of het wel zo verstandig is dat met dit dagboek ook te doen....
we zien wel waar het schip strandt.
Schip? gaan we varen dan?
Nope.
Maar ik heb wel kriebels in mijn buik!
KUS
Pip