toch niet

2 weken stage achter de rug en 2 weken M. Geweldige man!!! Gelijk de 1e vergadering had hij mijn respect al gewonnen. Hij heeft me de 1e week ook wegwijs gemaakt in de R. We konden gelijk echt super met elkaar op schieten. Ik was ook verrast door zijn openheid. Ik was echt onder de indruk van hem en nu nog steeds, maar ik kan het nu beter plaatsen. Hij is groot en breed. Hardstikke vol met humor en ik kan hem fantastisch klieren en hij hapt en vooral... kliert ook terug. Ik vind hoe hij met de mensen omgaat ook geweldig. En hij heeft voorlichting gegeven en is onder 2 petten gaan staan. Ik baalde echt dat ik dat niet heb kunnen zien. Ik heb daar echt respect voor, voor de verkopers al maar voor hem is het ook zwaar.
Aanrakingen... dat doet hij ook, ik ontvang ze mooi, vind het wel leuk. Nog een collega trouwens (helaas al weer weg, vind ik echt jammer) die dat deed. Misschien ligt het ook wel aan mij. Ik deins niet meer terug, die tijd is voorbij!!! Maar als M iets tegen je zegt bijvoorbeeld en hij staat en loopt dan langs je dan legt hij je hand even op je schouden. Is leuk. Oh, het is sowieso leuk. Het gaat echt makkelijk. Ik kan me nu ook precies voor de geest halen zoals hij kan kijken. Heerlijk. Geweldig ook hoe we kunnen auwehoren. B zei vrijdagavond, man lijkt wel een huwelijk, zoals jullie kunnen bekvechten.... hahahahha.
Ik was na de 1 week heel erg in de war. Ik vind M aantrekkelijk, hij is heerlijk groot en breed en het voelt goed tussen ons. Ik verwonderde me erover en ik dacht ben ik dan over L heen of hield het dan toch minder in? Nee hoor, dat was het niet. Ik weet niet wat die aantrekkingskracht is van M, maar over L ben ik nog niet heen. Schiet alleen niks op. Ik moet hem loslaten, maar ik houd van hem. Ik maak me zorgen om hem. Ik zie ook dat het slechter met hem gaat. Pffff, ik voel me zo machteloos ten opzichte van hem. Ik wil hem zo graag helpen...... doet ook zo`n pijn dat ik niks kan doen. Ik moet voor mijn eigen bestwil afstand van hem doen, maar ik wil niet....