toch thuis bevallen?

Vandaag is er weer een verloskundige bij mij geweest. Zij meette mijn bloeddruk. Die was 125 over 75, dus netjes; helemaal niet hoog.

Ze wilt nu dat ik dinsdag weer naar een verloskundige ga- en daar 's middags naar toe loop- want als ik energieker ben geweest kan mijn bloeddruk om hoog gaan en ze wil vergelijkings materiaal. vanochtend was ik net uit bed, dus was het lager. Maar goed: als de BD onder 140/80 zit ,mag ik een thuis bevalling hebben, zo niet dan moet het in het ziekenhuis. Ik vroeg waarom het onder de 80 moest zijn, en zei: 80 is toch helemaal niet 'te hoog', maar zij antwoordde dat ik voorheen altijd 110/ 120 over 60 had, en 80 is dus voor mijn doen wel hoog. (ik heb bijvoorbeeld een vriendin die nu ook zwanger is warbij de bloeddruk standaard over de 80 is)

Ze waarschuwde me wel dat als ik dinsdag onder de 80 zit en ik inderdaad thuis mag bevallen, ik tijdens de bevalling naar het ziekenhuis kan woden gebracht als mijn BD omhoog gaat, en dan zouden ze een ambulance erbij roepen. (ik ben blij dat ze me waarschuwde, want als ik tijdens de bevalling krijg te horen dat ze een ambulance erbij gaan roepen, zou mijn BD automatisch omhoog gaan- wat drastisch allemaal!!)

Ik vroeg waarom ze zo voorzichtig zijn, en dat is inderdaad omdat thuis bevallingen niet normaal zijn hier (2% van de bevallingen zijn thuis) en er maar weinig verloskundigen zijn die een thuis bevalling durven te doen. Ik vertelde gelijk over hoe normaal een thuis bevalling was in Nederland, en dat het me daarom des te meer verbaast hoe voorzichtig er in Engeland mee word gedaan.

De verloskundige vertelde ook dat het aantal keizersneeen op 25% lag. Echt belachelijk hoog! Ik vroeg wederom waarom dat zo was, en ze zei dat het ziekenhuis geen risicos durven te nemen. In het verleden hebben ze veel uit moeten betalen aan ouders nadat bevallingen mis waren gegaan en dat kost te veel, daardoor nemen ze nu het zekere voor het onzekere en gaan ze sneller voor een keizersnee.

Toen John hoorde over de 25% keizersneeen was zijn reachtie: 'dat laat dus zien hoe slecht de verloskundigen hier zjn'. Ik denk soms: was ik maar naar Nederland gegaan om lekker bij mijn ouders te bevallen. Daar weten de verloskundigen tenminste wat ze doen en is er niet een heel drama rond een beetje hoge bloeddruk nodig.... ,maar ja, we doen het hier maar mee, uiteindelijk gaat het er toch om dat de baby en ik gezond zijn na de bevalling, en hoe de baby er is uitgekomen maakt dan ook niet veel meer uit!

ik droomde vannacht trouwens dat ik aan het bevallen was (droom ik nu elke nacht wel) de krampen in mijn buik deden gigantiche pijn. Toen ik wakker werd was ik helemaal bezweet (ik dacht even dat mijn water gebroken was!!) en deed mijn hele lichaam pijn van de inspanning. 'Ik lag echt dus even wakker te wezen met het idee: ben ik nou aan het bevallen- werd ik wakker aan het einde van een wee, en komt er zo weer 1, of was het echt maar een droom?' binnen 10 minuten viel ik weer in slaap, en ik werd daarna niet weer wakker van 'wee' gevoelens, dus het zal wel gewoon een hele intensieve droom zijn geweest (of 'Braxton Hicks weeen'- dat zijn proef weeen die je in het laatste trimester kan hebben.) Het word nu wel spannend, met 2.5 week te gaan voor mijn uitreken datum, en de voorspelling dat ik het vast niet later dan 38 weken zou krijgen. Maar stiekum denk ik nog steeds dat ik het net als moeder en zus, te laat krijg. We zullen zien...

groetjes Imke