troebel
alle wensen,
alle dromen die ik had
vallen in stukjes als ik weer met myn voeten op de grond kom,
als de zwaartekracht me terugtrekt naar de realiteit
alles dringt dan weer tot de door
ik kan weer helder denken
maar myn gedachten zyn troebel,
vol met haat en verdriet
langzaam in slaap vallen
een diepe slaap waar ik nooit meer van kan ontwaken
een gevoellose, emotieloset rance
niet meer denken niet meer doen
niet meer voelen niet meer huilen
nooi meer
niets meer....
blackelfje, vrouw, 34 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende