Tsjechie misschien toch iets harder aangekomen...

Ik had dus vandaag die EMDR therapie bij 't RIAGG..
Voor traumaverwerking..

Wacht ik leg 't wel even uit..
Vorg jaar ben ik met school naar Tsjechië geweest.. voor 5 dagen ofzo.
Was ook met een aantal bekende MyDiary-bezoekers, die zitten dus bijme op school & in de klas (oa: Echelon & Juanita).
We gingen abseilen, en toen werd 't wel minder weer.. maarja, wij liepen door naar de Vietnamese markt.
Moesten we heel stuk door bossen en open velden.
Ik zal niet teveel uitwijden want waarschijnlijk snappen julllie er weinig van (niet lullig bedoeld, het is gewoon ingewikkeld).
Maar het kwam er dus op neer dat we 2 en half uur lang onder 6/7 bomen hebben gezeten met ong. 30 man.
Door het rotweer (onweer as hell en regen waar je u tegen zegt).
Aangezien het onweer daar meer betekent dan onweer in Nederland, was het dus echt heftig.
Er sloegen er zo 5/6 tegelijk in zeg maar.
Er zijn er een aantal onderkoeld geraakt door de regen enz.
Toen sloeg de bliksem ong. 2 meter bij ons vandaan in en de grond trilde en er vielen een paar kinderen om, 1 beweerd geraakt te zijn.
Zij ging ook out, later nog een ander meisje, amar dat kwam door onderkoeling, te weinig eten en spanning.

Door dat 1 meisje geraakt is, meosten we daar weg, ook omdat ze out ging.
We moesten een veld van ong. 500 meter over-rennen (ofzoiets).
Ik begon te rennen, keek links zag er 5 inslaan, keek rechts zag er 3 inslaan........


Even voor de duidelijkheid: ik heb daar echt in me gedachte afscheid genomen van me vrienden thuis, ouders&familie...
En ik was niet de enige, ik vraag me af wie 't neit heeft gedaan eigenlijk.
Iedereen huilde en stond elkaar warm te houden, het was dus echt niet zo 'oh we zitten vast, ja jammer, ff wachten'.



Door deze ervaring heb ik niet alleen wat een normaal persoon zou oplopen (emotionele zooi) maar ook een klap op me dwangmatig handele..
Even uitleggen?
Door dat ik naar Tsjechie ging, 24 uur lang 5 dagen ofzo met alleen maar kinderen, weinig privacy enz. heb ik met mezelf afgesproken dat ik m'n dwangmatig handelen zou negeren.
Aangezien ik 'geloof' dat als ik niet luister naar dat dwangstemmetje, dat er iets ergs gebeurt met mij of vriende, was dit natuurlijk een bewijs.
Ik dacht:
Ik heb niet geluisterd naar dat stemmetje, en nou overkomt me dit, zie je nou wel dat er iets ergs gebeurt als ik dr niet naar luister!

Met gezondverstand snap ik ook wel dat ik m'n leven niet kan sturen door een keer iets extra vast te pake of aan te raken, maar toch.
Dat nare gevoel heb je....


Ik stop ff want ik heb typtyfus verward
08 jun 2004 - bewerkt op 06 aug 2004 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Killing
Killing, vrouw, 36 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende