-=-turbulentie vervolg -=-

Tja dan turbulentie deel 3.

De vakantie naar Amerika.
We gaan samen met mijn schoonouders. Twan en ik sliepen inmiddels al 3maanden apart van elkaar, spraken en zagen elkaar zo min mogelijk. Ik heb ook best lang getwijfeld of dat ik wel moest gaan. 3 weken in een camper, alleen met (ex) schoonfamilie. Overigens wist niemand van de familie dat wij problemen hadden. We gingen dan ook op pad als een happy gezin.
Peter ging tijdens doe vakantie trouwen. Ik had hem nog een aantal keer gesproken aan de telefoon. Hij hield van mij, maar of het genoeg was. Tja dat verhaaltje had ik al eens eerder gehoord en ook toen werd er niet voor mij gekozen. Ik ben heel open de vakantie ingegaan, vastberaden om wederom mijn relatie met Twan te redden. Maar Twan was op, kapot en gebroken. Hij kon niet meer. Uiteindelijk hebben we een open gesprek gehad waarin alle wederzijdse geheimen op tafel werden gelegd. Dat was heftig en erg emotioneel, maar ook duidelijk. Wij konden niet meer verder.
Eenmaal terug in Nederland zijn we alles in werking gaan stellen. En een kleine 3 weken later was hij vertrokken.
Peter daarentegen begon weer contact te zoeken. Hij had nooit moeten trouwen en hield toch echt van mij.
Ik was er klaar mee. Ik heb hem veel gezien en gesproken maar intimiteit wilde ik absoluut niet. Dat maakte hem gek en vooral heel boos. Vriendinnen zeiden dat ik maar eens moest gaan daten. Een leuke zomer tegenmoet en genieten. Dat heb ik gedaan, tot grote frustratie bij Peter. Zo'n 3 maanden nadat hij was getrouwd stond hij voor de deur. Hij was weg bij Nathalie, hij koos voor mij.
Ondertussen had ik eigenlijk best een aantal leuke dates gehad met Dylan en was ik hard bezig om Peter te vergeten. Maar ja, als zo iemand dan opeens voor je deur staat. Hij was weggegaan voor mij!
Was dit het dan echt ? Mijn prins op het witte paard? Mijn geluk?

Turbulentie deel 4.
We besluiten inderdaad om samen verder te gaan. Ik heb nog een paar weken vakantie, dus laten we vooral samen leuke dingen doen. We waren dag en nacht samen en het geluk spatte er vanaf. Ik moest alleen nog even afscheid nemen van Dylan...hmmz dat was moeilijker dan ik dacht.
Maar goed, Peter was er en dat maakte me gelukkig. Na zo'n 3 weken moest ik weer aan het werk. Peter bleef bij mij, want tja zijn bijna ex vrouw die woonde in hun huis. Vanaf dat moment is het eigenlijk bergafwaarts gegaan.
Peter had een eigen zaak, maar veel werken deed hij niet. Hij was liever thuis, beetje gamen lekker relaxen.
Ik daarentegen ben een workaholic. Werk 40 a 50 uur per week en ben altijd bezig. Gesprekken die we daarover voerden leverden weinig op. Het zorgde er juist voor dat hij 'zogenaamd' ging werken, maar voornamelijk thuis zat bij zijn moeder. Daarnaast bleek hij ook erg egoïstisch te zijn, deed precies wat hij wilde en hield nooit rekening met mij. Grote uitgaven, mijn interieur veranderen of zonder overleg dagen/avonden weggaan . Dat was allemaal geen uitzondering.
Ook de gesprekken hierover leverden weinig op. Het enige wat ik kreeg te horen was dat ik ook niet aan de verwachtte eisen voldeed. Ik was niet aantrekkelijk genoeg, had geen smaak in kleding en interieur en mijn vrienden waren ook maar rare mensen. Zijn ex daarentegen, tja zij was altijd op en top gekleed, had een perfect figuurtje en zanikte niet zo over zijn werk/luiheid.
De druppel voor mij was afgelopen week.
Hij was daadwerkelijk een ochtend vroeg opgestaan om te gaan werken en zou die avond ook las laat thuiskomen.
Dat is ook allemaal zo gegaan, alleen waren de praktijken waar hij zich mee bezig hield van mindere kwaliteit.
Zo iemand wilde ik niet! Maar in dit gesprek gaf hij tenminste nog aan mij te begrijpen en te stoppen.
Dan de vrijdag, het begin van mijn vakantie. Ik kom thuis en alles lag er nog bij zoals het die ochtend lag. Echter met 1 kleine aanvulling, mijn bank was gevuld met ren zoutzak. Er kon amper een hallo vanaf.
Hij had spierpijn en was moe... (Moe? Waarvan?..) ja en hij had ook hoofdpijn , want hij had de hele dag gegamed.
Toen ik vroeg naar het avondeten, werd me medegedeeld dat ik nog even boodschappen moest halen.
Ik had me voorgenomen niks te zeggen, ben boodschappen gaan halen, heb de was gedaan en had zelfs gekookt.
Boos en overstuur ben ik op tijd gaan slapen. Even geen confrontatie, geen stress.
Tegen 12 uur schiet ik wakker. Meneer lag nog steeds op de bank, jawel te gamen.
Ik werd zp boos... Ben naar hem toegelopen en heb hem vriendelijk verzocht te vertrekken.
Ja hij vond dat eigenlijk ook een betere oplossing. Zijn ex had hem gevraagd terug te komen en misschien was dat wel beter. BAM!!!! Daar zat ik dan.. Ik zat tegenover een man waarvan ik was gaan houden, maar die in alle opzichten slecht voor me was. Hij had in bijna 3 maanden tijd alles afgebroken waar ik de laatste jaren zo hard voor had gewerkt. Een beetje zelfvertrouwen, eindelijk acceptatie over wie ik ben.. Weg, alles.. Zelfs het laatste beetje hoop dat hij voor mij zou willen veranderen.
Hij heeft tot half 4 in de nacht zijn spullen gepakt. Mijn emoties gingen alle kanten op.
Ik wilde niet alleen achter blijven, alleen zijn kon ik niet! Dus dan hem maar smeken om te blijven, te veranderen voor mij. Als je van iemand houdt, dan doe je dat toch?! Maar ook tegelijk dat stemmetje in mijn achterhoofd; laat het los, laat gaan, je verdiend beter dan dit. Uiteindelijk is hij gegaan, hij wilde rust en ruimte om na te denken.
Die maandag is hij de rest van zijn spullen gaan halen. Heb sindsdien niks meer vernomen of gehoord.
Of hij terug is bij zijn (ex) vrouw? Of hij nog wel eens aan mij denkt?of dat ik echt niet meer was dan speelgoed?
Ik heb geen idee. Wat ik wel weet is dat ik de turbulentie zat ben.

Als ik mijn eigen stuk teruglees, dan lees ik over een verschrikkelijke vrouw.
Iemand die niet waardeerde wat ze had en maar is gaan rondneuken.
Als mensen er op die manier tegenaan kijken, dan kan ik ze dat ook niet kwalijk nemen.
Toch wil ik hier zeggen dat dat niet het geval is.
Ik was een kei in het mezelf voor de gek houden, voor zover ik nog überhaupt wist wie ik was.
Mensen kunnen aan van alles verslaafd raken, roken, drugs , alcohol. Ik was verslaafd aan het 'geliefd en speciaal voelen'. En geloofde daardoor alles wat me werd beloofd...