Nooit verwacht dat jij me in donkere nachten zou gaan leiden.
Had slechts gerekend op begeleiding van de gure wind.
Tot dat ik jou uitstralende weerspiegeling in het water zag staan.
In eerste instantie herkende ik je niet,maar toen zag ik het verschil'
Na even verwart te zijn geweest,
keek ik naar boven waar ik jou aan de hemel zag staan.
Als het stralende middelpunt in een hemel zo zwart.
Of je wat over wilde brengen,wat ik niet wachten kon.
Ik je boodschap meteen,
daar over hoef ik hier niets meer te zeggen.
Mijn voeten hoefde alleen het pad te volgen van jou gloed,
tot vlak bij mijn huis 20 minuten veder op.
Maar om deze nacht nog specialer te maken.
Liet je in deze duistere nachtelijke tijden, je licht voor me schijnen.
Toen had ik geen moeite de juiste weg te vinden,
op dit schemerachtig en mysterieuze vlak.
Al was het niet nodig want jij was dichtbij,mijn hart klopte in mijn keel.
Als een vos uit de nacht was ik veilig thuis gekomen,
maar daar stond jij nog te stralen en waakte over mijn ziel.
Om mij tot aan het laatst toe te begeleiden tot aan het einde der tijd.
Waarna je plots verdween, de wolken verstoorde je stralende licht.
Al had ik mijn bestemming bereikt,
het laatste stukje moest ik alleen en dat deed me wel pijn.
Als jij er niet had bij gestaan met je stallende licht,
was deze nachtelijke tocht als een hel voor me geweest.
Daarom zie ik weer uit naar de nacht met jou kracht.