Nieuwjaarsdag en 2 januariDe volgende ochtend stonden we laat op, aangezien de kinderen ons nu niet al te vroeg wakker maakten (al stond Robin al weer om 4.00uur in haar bedje te huilen, waar Sara snel bij was- Kirsten en Tino waren inmiddels zonder de kinderen terug naar Wychen want zij wilden samen met Tinos ouders de potntiele win van de postcode loterij vieren- helaas Tinos ouders waren twee straten verwijderd van de winnaars) na een laat ontbijt gingen Elja en Sara er weer vandoor, en bleven wij over met mijn ouders, Sacha en Robin. ‘ smiddags gingen we even eendjes voeren in het winkelcentrum om de hoek, maar verder hebben we lekker niks uitgevoerd. ‘s avonds zijn John en ik nog Breda wezen onveilig maken- tot zover je dat kunt in twee uurtjes op de vroege avond. Erg leuk was dat toen we thuis kwamen mijn vader mij trots vertelde dat hij Ilse zo in slaap had kunnen krijgen door 10 minuten bij haar te zitten en haar rustig te strelen. Lief hoor, zo’n opa! (mijn vader is niet zo’n geduldig man, dus tien minuten is best een prestatie.
2 januari waren Sacha en Robin er nog, die zouden op Donderdag pas mee met ons naar Wychen gaan. Eerst hebben ze een ochtendje zustertje hebben gespeelt met Ilse, en videos te hebben gekeken.
Sacha en Robin nestelen zich bij mij op schoot terwijl we een video van Ilse bekijkendaarna zijn we met Oma Marjan gaan zwemmen. Sacha vond het allemaal nog best eng, maar Robin en Ilse hadden het naar hun zin.
Wel viel mij ook dit keer weer op dat in de zwembaden- in ieder geval in die in Breda- niet echt goed orde word gehouden doorde bad’meesters’ en ik werd aardig geirriteerd door een stel volwassenen die zich als kidneren gedraagde- maar hun ballen harder tegen koppen aan konden gooien dan de gemiddelde tiener. Hmmmm… Ik heb ze ‘verklikt’ bij de ‘badjuffrouw’ die absoluut geen interesse had in mijn probleem (een bal hard in de nek krijgen terwijl je met een baby aan het zwemmen bent in best diep water, en dan wanneer je de bal terug geeft met de mededeling dat ‘hij toch wel hard aankwam’ er geen sorry van af kan- dat laatste maakte me het kwaadst- een ongelukje kan gebeuren maar het intereseerde ze geen barst dat ze iemand geraakt hadden) waardoor ik me weer net het kleine meisje wat al voetteschuivend van verlegenheid bij de juffrouw stond voelde. Bah!
Maar goed, gelukkig verpeste dit niet onze hele zwem, en genoten we van de rest van de sessie. Ik vooral toen John dezelfde bal tegen zijn hoofd aankreeg (in een ander bad) en hij die ver weg uit het bad gooide. Ik hoopte zo dat het tegen de hoofd van mevrouw de badjuf aan kwam. Hihi…
Donderdag – vriendinnen dagDonderdag was mijn vriendinnen dag. Eerst met Sacha en Robin, John en Ilse naar Wychen toe rijden, waar we met mijn zus verder gingen naar Jungle town. Een erg leuke speel zaal. Daar ontmoetten we Feng Lian, met Monyuan (bijna
en Davy (9 maanden), en Raimunda met Elise (6 maanden) Seije en Jamilla zouden ook komen, maar ze was helaas ziek, en een paar andere vriendinnen met kinderen konden er helaas niet bij zijn. Hopenlijk de volgende keer wel (Woman en *Mariska*!)
Het was een hele leuke middag waar de kinderen rustig speelde terwijl we konden bij kletsen. Elise was nog te jong om echt mee te spelen, amar ze keek haar ogen uit, en werd doodgekust door Ilse. Davy deed het erg goed, hij kan zelfs al een beetje rond dingen lopen,. Goed hoor, met 9 maanden! Het was leuk ze te zien. Monyuan heb ik ook al in jaren niet gezien. Wat een leuke jongen is hij geworden. Heel beschaafd en lief tegen zijn moeder. Monyuan,. Sacha en Robin zagen we trouwens niet veel, alleen soms voorbij schieten in het grote klimrek, of even wat limonade halen.
Ik heb aardig wat leuke fots gemaakt, maar heb een strenge selectie gemaakt en deze uitgezocht voor dit ‘verslag’.
De 0-2 jaar speel plaats, met een glunderende en ontdeugende Ilse vooraan op de fotoFenglian en John met Davy en Ilse in de ballenbak Ilse en John aan het spelen in een tunnel
Davy en Elise samen aan het spelen Kirsten en haar twee meiden in het grote klimrekNa Jungletown even Ilse wegbrengen bij mijn zus voordat ik met mijn kinderloze vrienden uitging. Ik was er erg zenuwachtig over, want eerder op de dag was ze helemaal gestressed geraakt door hun hond (zo’n blaf tekkeltje) en ik vond het wel erg zielig als ze daar de hele avond in de stress zou zitten.
Het etentje ging echt goed. We ontmoette elkaar in Café Moenen, wat nog even een probleem was, want ik kende het nog als ‘the Scene’ dus niemand wist het te vinden (al waren ze er allemaal voor mij) en gingen samen wat eten. Het eten daar was echt top, echt aan te raden, jongens, als jullie eens naar Nijmegen gaan!! We waren daar met Merel (vriendin van de middelbare school, via NKOTB, durf ik hier in het openbaar toe te geven)- Mariska (beste vriendin), Ingrid (vriendin die ooit voor mij vader heeft gewerkt, en via wie ik John ken.) en Elja en Sara (Die kennen mijn trouwe lezers en meerderen Mders wel, haha) Het was erg gezellig, ik heb me echt kapot gelachen op sommige momenten. Het is zeker voor herhaling vatbaar.
Mariska, Elja en Sara in cafe Moenen Elke keer waneer ik naar Nederland kom verbaas ik mij weer over hoe goed het altijd weer klikt tussen mij en mijn midelbare school vriendinnen waneer ik ze weer zie. Ik woon dit jaar al weer tien jaar in Engeland, en toch hebben we zo leuk contact- misschien daarom juist. Ook leuk is dat ik al mijn vriendinnen ‘individueel’ heb leren kennen, vaak via een andere vriendin, maar de meeste keden elkaar voorheen niet. Nu is het echt een vrienden clubje geworden, waar niet alleen ik met ze bij praat, maar iedereen de kans krijgt even bij te kletsen. Ik was bijvoorbeeld als laatste in het café, maar Merel, Ingrid en Mariska zaten al lekker te beppen, (bedenk hierbij dat geen van hen het caf wist te vinden, dus ze vonden elkaar in plaats van het café
terwijl ze elkaar alleen via mij kenden. Erg leuk.
Om 21.00 ‘moesten’ we weer terug naar ‘de oppas’ die mij ook al belde omdat Ilse weer wakker was en Kirsten niet zeker wist of ze haar wakker moest houden. ‘Zolang die hond haar maar niet te veel laat schrikken terwijl ze beneden is’ ‘ach de hond interesseerd haar allang niet meer’ was het antwoordt. We konden dus rustig terug naar Wychen rijden, vanwaaruit we gelijk doorgingen naar Breda.
Vrijdag winkeldagVrijdag was ons winkeldagje. Ik had er best naar uitgekeken, lekker naar de Xenos, Blokker en Hema, maar eerlijk gezegd voelde ik me beroerd en leek het alsof ik in een droom was (dat doffe gevoel- kennen jullie het?) en parkeren was een problem geweest, waardoor we een uur van onze tijd verloren aan rondrijden enzo, dus het viel een beetje tegen, en een beetje teleurgesteld gingen we weer terug naar mijn ouders huis. Nog even kijken of we voor de laatste dingen in het winkelcentrum om de hoek kunnen slagen, zeiden we tegen mijn moeder terwijl zij aan het eten begon- en ja hoor, in midern dan een half uur in de boekenwinkel een Loesje dag kalender voor op de WC gekocht (die trouwens ERG leuk is- en ik ben pas op dag 6!) en de boekjes ‘Oma en Opa Pluis’ en ‘Nijntje gaat op bezoek’ gekocht, bij de supermarkt wat lekkere komijnen kaas en bij de kruidvat twee Nijntje CD Roms. Dat is leuk winkelen!
‘s avonds zouden we uitgaan, maar zijn we uiteindelijk binnenshuis gebleven, en hebben alvast wat gepakt. Trouwens, over uitgaan gesproken- die dochter van mij heeft het van dr moeder hoor:
De rest van de baggage pakten we de volgende dag. We kregen een hele boel niet mee, en toch waren onze koffers bij de douane al 55 KG, in tegenstelling tot de 45 die we mee namen op de heenweg, waarvan 1 koffer vol cadeaus zat! Gelukkig hoefde we voor de extra 5 KG niet te betalen en konden we door.
En zo kwam het dat we om 3.00 ‘s middags om ons vliegtuig terug naar Engeland zaten te wachten
De laatste twee weken zijn al met al een erg leuke vakantie geweest.
Ik wil morgen helemaal nog niet werken!! Ik wil door blijven genieten!!!
Kus imke