Update nichtje
Het is echt heel lang geleden dat ik hier heb geschreven.
Dit komt omdat ik ook schrijf voor mezelf in een schrift.
Allereerst mijn nichtje. Ze is achteruit gegaan, heel hard. We hebben haar gezien in de kliniek en op dat moment woog ze rond de 40 kilo. We vonden haar dun en vreselijk om te zien dat ze daar in leefde. Ze is na veel behandelingen naar huis gestuurd (omdat ze niet mee wilde werken en niemand haar kon helpen) en daar zou ze haar best gaan doen. Iedereen hoopte hier op maar dat ging niet gebeuren. Ze is afgezakt tot ze op een gegeven moment 27 kilo woog (met een BMI van 9). Dit was zo erg dat ze werd opgenomen op de IC in Amsterdam. Ze lag aan de hartbewaking en eigenlijk waren we aan het wachten tot het telefoontje zou komen dat ze er niet meer was. Dit gebeurde niet, ze werd overgeplaatst naar de 'normale' afdeling omdat andere patiënten de hartbewaking meer nodig hadden dan zij. Dit begreep ik heel goed maar mijn nichtje natuurlijk niet.
Deze weken waren intens. We konden aan niets anders denken. Ook op de normale afdeling kreeg ze het moeilijk en als zij nog 3 eetmomenten zou weigeren zouden ze haar naar huis sturen. Zoals ze dat zelf dan zei : ze laten me gewoon doodgaan.
Ze heeft natuurlijk niet door wat mensen allemaal doen voor haar. Ze weigerde alle 3 de momenten en werd weggestuurd. Toen is er blijkbaar een knop omgegaan en nu is ze bezig. Ze gaat vooruit maar ik weet niet voor hoelang. Ik stelde haar vragen en daar was ze te moe voor om ze te beantwoorden, we hebben geen contact meer.
Dat hoeft ook eventjes niet meer.
Ze plaatst alles op Instagram en daaruit volgen wij haar stappen. Ze is nog steeds dun, ik weet niet hoeveel ze weegt of wat haar BMI nu is.
Ik probeer het los te laten en me te focussen op mijn eigen leven. Dat gaat redelijk.
Dit komt omdat ik ook schrijf voor mezelf in een schrift.
Allereerst mijn nichtje. Ze is achteruit gegaan, heel hard. We hebben haar gezien in de kliniek en op dat moment woog ze rond de 40 kilo. We vonden haar dun en vreselijk om te zien dat ze daar in leefde. Ze is na veel behandelingen naar huis gestuurd (omdat ze niet mee wilde werken en niemand haar kon helpen) en daar zou ze haar best gaan doen. Iedereen hoopte hier op maar dat ging niet gebeuren. Ze is afgezakt tot ze op een gegeven moment 27 kilo woog (met een BMI van 9). Dit was zo erg dat ze werd opgenomen op de IC in Amsterdam. Ze lag aan de hartbewaking en eigenlijk waren we aan het wachten tot het telefoontje zou komen dat ze er niet meer was. Dit gebeurde niet, ze werd overgeplaatst naar de 'normale' afdeling omdat andere patiënten de hartbewaking meer nodig hadden dan zij. Dit begreep ik heel goed maar mijn nichtje natuurlijk niet.
Deze weken waren intens. We konden aan niets anders denken. Ook op de normale afdeling kreeg ze het moeilijk en als zij nog 3 eetmomenten zou weigeren zouden ze haar naar huis sturen. Zoals ze dat zelf dan zei : ze laten me gewoon doodgaan.
Ze heeft natuurlijk niet door wat mensen allemaal doen voor haar. Ze weigerde alle 3 de momenten en werd weggestuurd. Toen is er blijkbaar een knop omgegaan en nu is ze bezig. Ze gaat vooruit maar ik weet niet voor hoelang. Ik stelde haar vragen en daar was ze te moe voor om ze te beantwoorden, we hebben geen contact meer.
Dat hoeft ook eventjes niet meer.
Ze plaatst alles op Instagram en daaruit volgen wij haar stappen. Ze is nog steeds dun, ik weet niet hoeveel ze weegt of wat haar BMI nu is.
Ik probeer het los te laten en me te focussen op mijn eigen leven. Dat gaat redelijk.
07 okt 2015
- meld ongepast verhaal
-
MissD
woensdag 07 oktober 2015 11:46
Heftig allemaal, zeg! Gelukkig kun je je wel steeds meer richten op je eigen leven. En ik hoop dat ze vooruit blijft gaan!
-
justafriend
woensdag 07 oktober 2015 11:47
sterkte -
klaproosjex (opgeheven op 27-12-2020)
woensdag 07 oktober 2015 12:09
Wat een heftig verhaal. Je had een goede band met haar, begrijp ik. Erg jammer, dat er nu geen contact meer is. Maar hoe lastig het ook is. Concentreer je op je eigen leven! Het komt goed!
Heel veel sterkte! -
SunShine1990
woensdag 07 oktober 2015 22:33
Heftig, maar misschien wel goed om nu afstand te nemen, al is het tijdelijk.
Zoals ik lees is ze erg met zich zelf bezig en geeft iedereen de schuld behalve zich zelf.
Ik snap heel goed dat ze de IC plek niet bezet houden, en ze laten je echt niet gaan als het niet verantwoordelijk is om je over te plaatsen. Maar er zijn wel echt mensen die onwijs vechten voor hun leven en zich niet dit zichzelf hebben aangedaan. Sorry klinkt misschien hard maar ze mag juist blij zijn dat er zo naar haar is omgekeken.
Daarom is het misschien voor jou ook goed ie afstand, laat alles maar een beetje gaan en misschien neemt ze vanzelf weer eens contact met je op. -
LotteeB
woensdag 07 oktober 2015 22:53
@SunShine1990
Ze heeft de IC zeker niet zo hard nodig als iemand die wel echt vecht voor haar/zijn leven.
Er zit ook een heleboel onbegrip vanuit mij dat het niet te begrijpen is waarom zij zichzelf dit aandoet. -
SunShine1990
zaterdag 10 oktober 2015 22:35
Ik snap het onbegrip vanuit jou kant LotteeB . Maar bekijk het positief, eigenlijk is het alleen maar goed dat je het niet kan begrijpen. "zieke " mensen hebben en andere manier van denken en het geeft weer dat jij gewoon op het juiste pad zit
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 22 sep 2020 Pees ontsteking (?) > Help! ( 2 )
- O 25 mei 2019 Nieuwe kat? ( 2 )
- O 13 mrt 2018 Vervolg op : jaloezie of bezorgdheid? ( 3 )
- O 11 mrt 2018 Jaloezie of bezorgdheid? ( 1 )
- O 15 jan 2018 Diëtist ( 1 )
- O 30 dec 2017 10 kilo afgevallen.. ( 3 )
- O 08 sep 2017 Ik ben geen meerwaarde? ( 3 )
- O 06 sep 2017 Eerste werkdag na de vakantie ( 4 )
- O 28 aug 2017 Niet goed in het huishouden ( 4 )
- O 14 aug 2017 Storytel aanraders? ( 5 )
- O 08 aug 2017 De irritaties lopen zo hoog op.. ( 10 )
- O 21 jun 2017 Nichtje ( 1 )
- O 20 mrt 2017 Dubbel gevoel.
- O 06 mrt 2017 You'd become my age today
- O 23 jan 2017 Anorexia heeft gewonnen ( 6 )