Vader

Vader,

Ookal lijkt het alsof je het niet wil zien, toch word ik volwassen en is het verleden voor mij steeds minder een kwestie van misschien.
Je kon mij als kind vaak niet uitstaan, omdat je niet wist hoe je met mij om moest gaan. Dat is wel gebleken uit de tijden die wij hebben doorgebracht. En dat is niet veel.

Mama was 30 jaar jouw vrouw, de moeder van jouw kinderen en je partner in voor en tegenspoed.
Jij had besloten om ons te verlaten en niks na te laten, behalve een gebroken hart.

Jij hebt je leven herbouwd, maar voor ons die het hardst getroffen zijn is dat nog een lange weg.
Jouw nieuwe vrouw en haar 3 dochters hebben in 6 jaar tijd meer tijd met jou doorgebracht dan je eigen kinderen. Dat doet zeer. Omdat je nu wél getrouwt bent moeten wij ons verantwoorden naar jou én je nieuwe vrouw om wat voor elkaar te krijgen. Ook dat doet zeer. Het fijt dat zij jouw leven en naam mogen delen, en wij niet. Doet zeer. Om jou nu gelukkig te zien en zeer welvarend, terwijl mijn moeder moet knokken om te overleven, doet zeer. Om te moeten zien hoe jouw dochter, mijn zus, afhankelijk is van mijn moeder en alle hulp die zij kan krijgen door haar ziekte, doet zeer. Het feit dat jij die verantwoording niet wilt dragen, ook dat doet zeer. Het feit dat je lijkt te denken ons blij te maken met geld, dat doet zeer. Het feit dat ik er nog dankbaarheid voor moet tonen, dat doet verschrikkelijk veel pijn!

Toch papa, hou ik van je omdat je mijn vader bent en de dingen nu eenmaal zijn zoals ze zijn.
Ik gun je alle geluk van de wereld omdat ik weet dat jij niet beseft wat ware geluk inhoud.

Ik ben nu 20 bijna 33 jaar jonger als jij, en ik weet dat wel. Want ik verlang ernaar om thuis te komen naar de gene die er altijd voor mij is geweest. Elke dag verteld ik mijn moeder dat ik van haar hou.
Ik verlang ernaar om er voor mijn zus te zijn als zij mij nodig heeft. En dat zal altijd zo zijn.
Ik weet hoe het is om je op te offeren voor iemand en de liefde die je daarvoor terugkrijgt is onbeschrijfelijk en zeker niet in geld uit te drukken.

Ik weet dat wat er ook gebeurt er altijd mensen van mij zullen houden om wie ik ben.
Ik weet dat mensen mij zullen begrijpen omdat ik eerlijk en open ben.
Ik besef heel goed wat er in het leven speelt en hoe erg het fout kan gaan. en ik weet dat als je helemaal alleen bent, niemand meer hebt en alles niet zit zitten, je eerste verlangens je geliefde zijn.
En die zullen er zijn voor mij.

Dat is een fijne kerstgedachte. Dus de pijn die ik vanavond tijdens het kerstdinner heb gevoeld doet mij niets meer dan een herrinnering aan vroeger. Wetende dat ik thuis nergens verantwoording voor af hoef te leggen en gewoon mezelf kan zijn. Alleen dat maakt alles al goed. Nu vraag ik mij alleen nog af,

Als ik niet volwassen ben, Waarom begrijp je deze woorden dan niet?

Toen jouw vrouw weer over mama begon, hoe slecht mama was en hoe stom. Dat wij daar geen verantwoording over hoefte te dragen... begrijp je dat zulke uitspraken mij misselijk maken?

Maar het geeft niet je bent mijn vader en dat is prima. Zolang je maar respecteerd dat ik ben wie ik ben en mij vrij laat in mijn mening. En het liefst wil ook niet dat je er om vraagt. Oordeel niet over mama en maak haar zeker niet belachelijk. Zij is de moeder van jouw kinderen en heeft het prima gered in haar eentje. Zoals jij er nu voor staat? Ik denk dat als deze vrouw bij je weggaat, Je de helft kan inleveren en weer hard aan de bak zal moeten. Enig idee hoe jouw leven er dan uitziet? Vraag je je nooit af, Wat nou als ik de moeite had genomen om....? Een ding weet ik zeker gelukkig ben je zeker niet. Want ik zie het in je ogen en je wordt boos als ik er over begin.

De enige vraag die mij nog rest: Als het zo allemaal moet, wat heeft het dan voor zin?
Jij hebt geld, een vrouw die kookt en 3 nieuwe dochters.

WIJ HEBBEN EEN GEZIN!

love you alway, wish you the best.