Mja, na veel pushen van een medestudent van mij (lees: opdringen) heb ik me ook maar eens besloten te registreren.
Laat ik me maar even kort voorstellen. Ik ben PeeJee, kortweg PJ. Ik woon in Huissen en studeer Hogere informatica aan de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen. Ik ben alweer 25 jaar en hoop nog wel even mee te gaan. Ik zit t liefst achter mn pc en speel graag games, werk wat met photoshop en doe wat andere kleine grafische dingen. Tevens programmeer ik (zelden) wel eens wat, alhoewel ik het dan vaak niet voor mijn plezier doe
Anyway....
Vandaag ben ik teruggekomen van mijn vakantie op Gran Canaria (nou ja gisteren eigenlijk als je naar de tijd kijkt wanneer dit geschreven is). Waar zal ik beginnen?
Ik was zelf nog nooit echt lang op vakantie in het buitenland geweest, dus dit was aan een kant best wel spannend. Nou ja.. we zouden om 0:30 op 2 januari (in de ochtend ja) opgehaald worden en worden afgezet op schiphol. zo gezegd zo gedaan, de taxi was mooi op tijd en we waren al na een uur op schiphol. Daar ingechecked en de eerste periode van lang wachten kon beginnen aangezien ons vliegtuig pas om 5:30 zou vertrekken. Kan je je voorstellen... 4 uur lang nixen op een vliegveld waar nix los is *Pfff*. Nouja, na een tijdje gezeten te hebben en mijn ouders al genoeg geirriteerd had, had ik maar besloten even te gaan rondlopen en wat tijd te verdrijven. Na een tijd gelopen te hebben viel mijn oog op een tv scherm wat stond te knipperen in de verte. Aangezien ik toch niets iets beters te doen had besloot ik er maar heen te lopen. Bleek dat het een ARCADE machine was met de game Crazy taxi, laat ik die nou ook op de DreamCast hebben. Om een verhaal kort te maken, 2 uur wachten waren snel voorbij en ik stond op alle plaatsen in de top 3 op de machine
.
Nadat ik weer terugelopen was had ik nog even een Dduck gekocht voor onderweg (7 euro, afzetters!) en met mijn ouders, na ZORGVULDIGE controle van mn tas, jas en andere bezittingen, het vliegtuig ingestapt.
Eenmaal plaatsgenomen kwam het eerste probleempje al, die dingen zitten crap! Ik weet niet hoe lang de persoon was die dat vliegtuig ontworpen had maar een persoon van 2 meter en 100 KG kan daar niet fatsoenlijk zitten. Maarja, op den duur zat ik tog in dat stoeltje (maar vraag me niet hoe).
Na een half uur met mezelf in de knoop gezeten te hebben was uiteindelijk iedereen binnen en moesten de riemen vast. Vervolgens kregen we een zeer interessante uitleg wat je moet doen als het vliegtuig in nood raakt, nou lekker optimistisch! 10 minuten later stegen we op.
Het was wel leuk... het leek een beetje op een achtbaan die gang maakt, alleen dan iets langzamer. Afijn, nadat we 'airborne' waren konden de riemen weer los en kon je lezen/slapen/whatever. Ik heb een tijd naar buiten gekeken en vond het wel cool; al die kleine lichtjes etc. Ik zat net een beetje van t uitzicht te genieten en toen kreeg ik al een bonk van de stoel voor me.. dat had ik weer. Weer twee mensen voor me zitten die niet stil konden zitten *zucht*. Wat ik op dat moment niet had gegeven voor zo'n valluikje van Oom Dagobert.
Na een uurtje kregen we een maaltijd voorgeschoteld, nou ja iets wat erop leek. Een of andere magnetron maaltijd met ei en nog iets wat ik nog steeds niet van weet wat t was. Het broodje wat we erbij kregen was lekker vers, meer goeds heb ik er niet over te zeggen
.
Ondertussen kon je TV kijken, maar gelukkig hadden de stewardessen de verkeerde band erin gedouwd en zaten we de eerste 45 mins naar Ruby Wax te kijken oid. Ook erg leuk.
Nou ja, na ongeveer 4 uur en 30 mins kwamen we aan op Gran Canaria, en kon het wachten weer een aanvang nemen; ditmaal op de koffers. Dit verliep gelukkig wat sneller en na 30 mins konden we al in de bus gaan zitten. Deze vertrok lekker snel en na een klein half uurtje waren we gearriveerd op Los Palmas.
Het was daar 27 graden toen we aankwamen en behoorlijk warm als je die 4 graden gewend bent. Gelukkig stond er een vrij harde wind en was het wel uit te houden.
We werden afgezet voor ons appartementengebouw en nadat hadden ingechecked en we de sleutel wilden hebben, konden we WEER wachten en dit keer tot 12 uur. Het was na 10en en we konden dus weer 120 mins rondhuppelen. Gelukkig was het wel lekker weer, en zijn we maar ergens iets gaan drinken.
Tegen 12 uur hebben we onze sleutel opgehaald en konden we eindelijk ons huisje voor de week in. We hadden tevens een kluisje gehuurd voor de belangrijke dingen(tja je weet maar nooit). We liepen naar boven (ons nummer was 216) en na wat gepiel kreeg ik de deur open. (dubbelsloten, altijd leuk :] ). We openden de deur en......
Hierover volgende keer meer, als er nog interesse is...