De avond valt,
mijn lach verdwijnt,
het zonnetje in mij,
die ineens niet meer schijnt,
Alleen maar nadenken nu,
weer die droevige meid,
vol gedachtes,
zoveel spijt
Elke dag nieuwe dingen,
waarover ik ga denken die nacht,
iedereen die slaapt,
maar ik huil dan zacht
Zacht om de herinneringen,
om die tijd,
een jongen die me verliet,
die ben ik nu kwijt
vaak denk ik daar nog aan,
aan een jaar geleden,
maar het moest zo zijn,
dat is het verleden
Allebei gewoon veranderd,
anders kijken we tegen elkaar aan,
allebei anders,
allbei anders zullen wij in het leven staan
Toch hield ik veel van je,
een hele lange tijd,
maar door zoveel dingen,
ben ik je nu gewoon kwijt,
ik ben bang,
dat het nu weer gebeurt,
alleen met een andere jongen,
die dan zegt "rot gewoon op je ben degene die altijd zeurt"
het zal me zoveel pijn doen,
ik kan het gewoon niet uitleggen,
ik wil het zo graag,
maar t lukt niet om DAT te zeggen