van heel ver, terug

de walchelijke stank van de rottende afval resten
het verdorde landschap en de uitgewoonde gebouwen
niets leek levens vat baar
levens vat baar voor mensen dan en nobele dieren

nee de enige tekens van leven die hier permanent huizen
zijn de schimmels en bacterieën

een karkas meer of minder
een gigantisch woon project voor de maden en kevers
met een charme die slechts de aasgieren fijn vinden

veel keus was er niet
dit is er dus over van het mooie land dat ooit eens was
hier en daar nog een schaap
ja een schaap
want zo luidt het dat de ram hier ook leeft
zoals de bok zo ook de geit
de gehoornde zouden hier leven
overleven, hoewel er geen gras meer is dat echt eetbaar lijkt

de speurtocht naar wat er gebeurd is
hoe het zo gekomen is dat het eens mooie landschap
zo veranderd is in een reflectie die de hell van dante overtreft
hell is geen groot vurig paradijs van duivels en demonen
want was het niet de liefde die vurig en heet is
de liefde die het licht brengt ?

hier is amper nog licht
de wolken bestaan hier uit vliegen en andere vliegende irritante wezens

hoe was dit gekomen ?
en wat is dat ?
dat wat aan een dood paard knaagt
dat wat wild eet?

de realisatie trapt in
niet zo zeer het hoe en wat van deze transformatie is meer belangrijk
maar eerder de vraag of hier een weg uit is ?
het besef dat het volgende dat geconsumeerd gaat worden
de gedachte daar over heeft

deze hell is vreselijk

waar is het beeld van de vurige rivieren en de oneindige marteling ?
waar is die berg ?
die zee ?
waar is de angst kreet van de nieuwe ling ?

en even
heel even was er een gedachte
wat zijn die vleugels?

een groot gapend gat in de verte in de grond
er lijkt licht uit te komen
kunst licht maar toch, .....licht

beschaving ?

rennend langs het beest dat zich te goed doet aan de rottende karkassen
de iets wat contrasterende schapen
en een geit, toch ja ook een geit

hopelijk geen ram of bok in de buurt
niet voor er de veiligheid is van het kunst licht

van waar de gedachte van veiligheid bij kunst licht ?

rennend en vormen worden duidelijker
het gat is een soort van tunnel
een trapgang naar beneden, naar waar ??

wonderlijk wit en verlicht
tegeltjes als in tunnels en kleedkamers van zwembaden
rare mozaiekjes versieren een dood gegeven
een teken van beschaving, levenloos

maar de geur is niet te harden
een ranzigheid komt naar boven
het licht wat wit leek krijgt een vreemde rode gloed
de trap, in tweeen gedeeld
een tunnel aan de onderste tree

maar halverwege het tweede deel van de trap en het eens zo veilig lijkende licht
doet angst aan

de tunnel nu voor delen zichtbaar
bezaaid met menselijke resten, ledematen, rompen hoofden
verminkt en verspreid, besmeurende de witte tegels
vormend een ander mozaiek

de verwrongen uitdrukkingen op de losse hoofden als nog zichtbaar
als of vast gelegd in eeuwigheid de laatste gevoelens en emoties
de vloer is bezaaid met lijken en bloed
aan het systeem plafond hangen ledematen en de muren besmeurd met ingewanden

alles behalve een veilig gevoel

wat kan dit ooit hebben veroorzaakt?

en weer komen er gevoelens en gedachtes van vleugels

en de vraag duikt op ......
"is er nog iets van leven over ?"

een wereld is anders wanneer het vervormd is
maar niets anders dan eerst
het is maar een aanzicht
alles is er nog , alleen vervormd
als je ouder wordt vervorm je ook
verander je van vorm en uiterlijk
is er nog iets over ?

als een gek ren ik richting de trap aan de andere kant
daar moet wel iets beters zijn dan hier
en herinneringen schieten binnen
herinneringen aan feestjes en gezelligheid
mensen die lachen en alles bedenken dat niet met pijn en ellende te maken kan hebben
maar zal ik dit ooit vergeten ?
deze hell ?

rennend naar de andere trap
bang voor dat wat ik zie
even lijkt het als of een arm uit het niets mijn been vast grijpt
een losse arm vast gemetseld in de grond met bloed en cement
even lijk ik te struikelen
even lijk ik deel te worden aan de gekte hier

ik worstel me vrij

ren de trap op
en kom weer in de open lucht
lijkt het hier beter ?

is de wereld beter als je ouder bent ?
is het beter ouder te worden ?
ouder te zijn ?
met de bagage die je mee neemt kan je zoveel meer ?
is dat echt zo ?
is de bagage geen remming ?

in shock starend over een vlakte die minder afschrikwekkend lijkt
met de ademhaling van een hond
de waakzaamheid van een kat
leeft er iets
er leeft iets
en dan wat is dat in de verte ?
wat beweegt daar ?
het leek wel of er iets bewoog daar

de straat is zichtbaar
hoewel begroeid met mos tussen de naden van de tegels zijn er wel stoep tegels zichtbaar, groen
en de bosjes en bomen lijken wel te leven
kleurrijk lijkt het hier
het is kleurig, en de geur
als een herfst regen bui
fris aardig half warm

in de verte een groepje bosjes
een meter hoog ongeveer
groen met witte en rode besjes
roze bloemetjes
en geritsel
geritsel ?

er is iets daar
en het lijkt te leven
rennend richting de bosjes
opzoek naar gezelschap
opzoek naar leven

op een meter afstand van de bosjes
stil staand, angst overmand
wat zit daar ?
even een gedachte te hurken
maar het besef dat dat misschien niet het beste plan is
weerhoud de hurk houding

een hand uitgestrekt naar de besjes
eveneens om de bosjes open te trekken
zachtjes om te spieken naar dat wat leeft
maar voor de hand de besjes tak vast heeft
vladdert een ekster omhoog

een ekster
zwart wit
als een kraai
maar dan met licht ?

de besjes
blaaspijp besjes
plof besjes die witte

maar die bloemetjes die roze
die zijn zoet
althans in herinnering als klein kind dat die bloemetjes plukte en at
even een aarzeling
mar toch proberend
een trosje van die bloemetjes
zacht op de lippen
zoet
lekker
de smaak van verderf en verrotting weg werkend

een zacht windje steekt op
de zilte geur van de zee
als een deken over het land
en wolken
grijs blauw groenig zelfs
wetende dat het regen betekend
realiserend dat een schuilplaats nodig is

nog even
even
heerlijk genieten