...vastgelopen hersenen...
Soms is het net alsof mijn hersenen vastlopen.
Dan zijn mijn ogen ergens op vastgepind zonder dat er ook daadwerkelijk iets tot me doordringt
Mijn gedachten stoppen tussen twee gedachten in. Niet in staat te herinneren en niet in staat om een volgende gedachte af te maken. Ik begin dan aan een zin, maar ben te lui om hem af te maken. Als ik de betekenis ervan toch al snap. Het is mijn gedachte nu eenmaal, dus ik hoef hem niet af te maken om te weten wat ik denk.
Op dat soort momenten heb ik geen tijdsbesef.
Krijg ik de beste ideeën om over te schrijven.
Of de ergste hoofdpijn ooit. Een doffe hoofdpijn die benadrukt hoe leeg het is.
Hoe dan ook gevolgd door het irritante besef dat ik iets vergeten ben…
PureHope, vrouw, 119 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende