ver van jou.

ver van jou..
dat is wat ik zou willen..
niks werkt meer tussen ons..
je bent nu brons..
inplaats van goud,
de laatste plaats inplaats van de eerste..
ik kan je niet meer hebben..
je was het sterretje aan mijn hemel..
nu ben je een vallende ster die kei hard de grond in crasht!
en ik zou willen dat hij nooit meer te voorschijnkomt!
ik heb je niet meer nodig!
jij bent overbodig!
en nu ik er zo overdenk,ben je dat altijd al geweest..
je verdiende het niet..dat ik zoveel van je hield..
en dat ik zoveel om je gaf..
achteraf..
heb ik zoveel spijt van dingen die ik tegen je heb gezegt, die ik met je heb gedaan...
sommige herinneringen zullen nooit vergaan..
maar heel veel ook wel..
ik wil ver weg van jou..
ik hoef je eigenlijk niet meer te spreken of te zien..
volgens mij ben je geen echte vriend..
is dit dan wat ik verdien?!
ik kon het niet weten,ik ben nu eenmal niet helderziend..
maar als ik had geweten dat het zo zou aflopen,was ik nooit aan jou begonnen..
dan had ik nooit zoveel verdriet en pijn om je gehad..
de leuke tijden die ik had is wat ik vergat..
ik vergat de rest om me heen..
sinds jij verscheen..
maar nu zie ik alles weer verschijnen...
ik heb geen gevoel dat jij om me geeft..
dat je mij dingen vergeeft..
als ik ze fout zou doen..
ik heb wel het gevoel dat je liegt,dat je dingen voor me verborgen houdt..
dat is geen vriend..
ik zou willen dat je dat zelf zag..
het is dat ik je nog steeds ergens mag..
en dat ik je niet kan loslaten..
ookal zou ik dat moeten doen!
je zou mijn hart en gedachten zo snel mogelijk moeten verlaten!
dan heb ik rust!..
zonder jou..
is de lucht zo blauw!
geen donder geen bliksem..
geen regen..alleen maar zonneschijn..
maar dat is alleen..
als jij uit mijn ogen,gedachten en hart vliegt..
als een vogeltje door mijn blauwe, open lucht!