verdrietig

Ik voel me ineens zo jankerig, zo eng is dat joh.. bah!! je volet je dan zo alleen, niemand die je snapt niemand die je ziet je wilt ook niet dat iemand het ziet . het is gewoon zwaar kut. EN dat is zo dubbel he.. je wilt niet dat iemand het ziet maar als niemand het ziet doet het ook weer pijn, die dubbele gevoelens word je helemaal gek van! gevoel/verstand.. om gek van te worden. net zo als volgend weekend, je wil helemaal niet weg want dit is mijn huis en niet van me broerik ben het slachtoffer HALLO! maaaaar een heele grote maaaar zegt je verstand dan... het is en blijft je ouders zoon. Ook is het een leuek vooruitzicht om 2 nachten bij een vriendin te logeren.. maar de acherliggende gedachte is natuurlijk weer klote... je moet vluchten voor je bloedeigen broer. Waarom ben ik niet zoals iedereen.. jaja ieder huisje heb ze kruisje. Maar mijn kruisje is nu wel een gigantisch groot kruis. ik ben een beetje verdrietig.. verdrietig kap ermee voor vandaag..
22 mei 2004 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van krazy
krazy, vrouw, 37 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende