verhaaltje aan een lief persoon:)

Hoe het ongeduld is, dat je dan alles wat je kent achter je laat... en verder naar dat andere gaat. zegt:
weetje...
Hoe het ongeduld is, dat je dan alles wat je kent achter je laat... en verder naar dat andere gaat. zegt:
ik kan geen fatsoenlijk letterlijktype
Hoe het ongeduld is, dat je dan alles wat je kent achter je laat... en verder naar dat andere gaat. zegt:
meer vinden
Hoe het ongeduld is, dat je dan alles wat je kent achter je laat... en verder naar dat andere gaat. zegt:
fuck...
Hoe het ongeduld is, dat je dan alles wat je kent achter je laat... en verder naar dat andere gaat. zegt:
ik bedoel lettertype
Hoe het ongeduld is, dat je dan alles wat je kent achter je laat... en verder naar dat andere gaat. zegt:
maar dat wilde ik eigenlijk niet laten weten
Hoe het ongeduld is, dat je dan alles wat je kent achter je laat... en verder naar dat andere gaat. zegt:
want ehm... uit ervaring snap ik inmiddels dat ik een vreselijk labiel kutkind kan zijn
Hoe het ongeduld is, dat je dan alles wat je kent achter je laat... en verder naar dat andere gaat. zegt:
en dat ik niet de verandwoordelijkheid uit mijn eigen schoenen moet schuiven door die k*nkerdingen de schuld te geven, want ik had het achteraf ook kunnen voorkomen
Hoe het ongeduld is, dat je dan alles wat je kent achter je laat... en verder naar dat andere gaat. zegt:
enn mn mama zei dat ik je aan het huilen heb gemaakt..
Hoe het ongeduld is, dat je dan alles wat je kent achter je laat... en verder naar dat andere gaat. zegt:
en dat mag niet dat mag absoluut niet en ik weet dat je me niet wilt slaan en zo en als niemand anders het doet zou ik het het liefste zelf doen maar dat heb ik nu niet gedaan en ga ik ook niet doen omdat ik weet dat jij dat ook niet leuk vindt en ik mag niet nog meer dingen doen die jij niet leuk vind
Hoe het ongeduld is, dat je dan alles wat je kent achter je laat... en verder naar dat andere gaat. zegt:
t
Hoe het ongeduld is, dat je dan alles wat je kent achter je laat... en verder naar dat andere gaat. zegt:
vannacht droomde ik dat ik dood was... maar misschien was ik dat ook wel even
Hoe het ongeduld is, dat je dan alles wat je kent achter je laat... en verder naar dat andere gaat. zegt:
ik was daar en vroeg aan een persoon of dat zo was; die bevestigde dat. toen raakte ik in paniek omdat ik mijn mama dan zou moeten missen en dat jij heel verdrietig zou zijn en dat mijn pappa het niet meer goed zou kunnen doen
Hoe het ongeduld is, dat je dan alles wat je kent achter je laat... en verder naar dat andere gaat. zegt:
en toen zei die persoon(ik noem het maar persoon omdat ik niet echt wist of het een man of een vrouw of een kind of een volwassene of wat dan ook was...) dat ik even naar een tussenstation mocht om te wennen
Hoe het ongeduld is, dat je dan alles wat je kent achter je laat... en verder naar dat andere gaat. zegt:
het was onder water, dat tussen station, toen ik erheen werd gestuurd leek het eerst of ik viel en daarna of er niks meer om me heen was incluis zuurstof, zwaartekracht, tijdsbesef etc... dat was ook niet zo raar want de bestemming was onder water
Hoe het ongeduld is, dat je dan alles wat je kent achter je laat... en verder naar dat andere gaat. zegt:
er was een probleem, eerst deed het me niks omdat ik toch al dood was en ik dacht dat dan alles niks meer uitmaakte-niks was minder waar. als tussenstation stond het in direkt contact met zowel de plek van het doodzijn alswel de plek waar je geboren wordt
Hoe het ongeduld is, dat je dan alles wat je kent achter je laat... en verder naar dat andere gaat. zegt:
logisch, dat wel... het water dan. alle leven begint in water. dan zal jij wel komen met je theorieen over visjes en cellen enzo maar ik dacht meer aan kleine babybeginseltjes die in vruchtwater dobberen en oude mensjes die zoals ik geloof niet echt verteerd worden door de aarde dmv bacteria en beestjes maar langzaam weer samenvloeien met de rest van de wereld en waarschijnlijk ook weer daar uit
Hoe het ongeduld is, dat je dan alles wat je kent achter je laat... en verder naar dat andere gaat. zegt:
komen waar ze als baby begonnen zijn, al denk ik niet dat het is als reincarnatie, dat ze dan weer opnieuw geboren worden
Hoe het ongeduld is, dat je dan alles wat je kent achter je laat... en verder naar dat andere gaat. zegt:
misschien was dit niet het enige tussenstation, whatever, wat ik wel besefte is dat ze daar een probleem hadden en ik moest helpen om het op te lossen. Het was belangrijk en we werken allemaal samen tegen anderen die nog in de onverschilligheid verkeerden... er is mij daar meermaals gezegd dat ik voor iemand die in eerste instantie zelf gekozen had om te komen en in dezelfde onverschilligheid
Hoe het ongeduld is, dat je dan alles wat je kent achter je laat... en verder naar dat andere gaat. zegt:
verkerende en paniekachtige toestandhebbende, me snel over mijn mezelf heen kon zetten om de rest te helpen dit was een groot compliment... ik weet niet meer precies hoe we het hebben gered(er was een hele grote sterke man bij die echt zo'n brede borstkas had en was overleden aan sportboulimia, een klein blond jongetje met sluik naar benedenhangend haar die op de weg naar school een auto-ongeluk
Hoe het ongeduld is, dat je dan alles wat je kent achter je laat... en verder naar dat andere gaat. zegt:
had gehad
Hoe het ongeduld is, dat je dan alles wat je kent achter je laat... en verder naar dat andere gaat. zegt:
enz... naja, dat interesseert jou vast allemaal niet
Hoe het ongeduld is, dat je dan alles wat je kent achter je laat... en verder naar dat andere gaat. zegt:
maarja, toen we het samen hadden gered kwam ik terug in het ijs...
Hoe het ongeduld is, dat je dan alles wat je kent achter je laat... en verder naar dat andere gaat. zegt:
ik raakte het aan en het smolt, hoewel dat vrijwel onmogelijk leek, een klein belletje steeg langzaam naar boven, hoewel dat ook onmogelijk was omdat er alléén water was daar en dus geen lucht boven of onder ons waarmee het kon samenvormen en dus naartoe kon gaan!
Hoe het ongeduld is, dat je dan alles wat je kent achter je laat... en verder naar dat andere gaat. zegt:
er kwamen steeds meer belletjes en toen werd ik wakker gemaakt door mama(zeg maar echt, in naast mijn mama in de kamer boven) omdat ik lag te schreeuwen
Hoe het ongeduld is, dat je dan alles wat je kent achter je laat... en verder naar dat andere gaat. zegt:
maar het leek heel echt, evenals in het echt alleen dan nog erger heb ik in mijn dromen niet echt gevoel in mijn lichaam, alleen daar wel, ik kon denken en er waren geen beperkingen die normaal gesproken wel in een droom optreden
Hoe het ongeduld is, dat je dan alles wat je kent achter je laat... en verder naar dat andere gaat. zegt:
hoe dan ook, wat dan ook, wanneer dan ook in die paar uurtjes die ik geslapen heb, heb ik ze toch kunnen helpen! En misschien waren die belletjes wel gewoon een teken dat ik teruggestuurd werd... hier is tenslotte wel zuurstog
Hoe het ongeduld is, dat je dan alles wat je kent achter je laat... en verder naar dat andere gaat. zegt:
maarja... het was maar een droom
Hoe het ongeduld is, dat je dan alles wat je kent achter je laat... en verder naar dat andere gaat. zegt:
maar vandaag ging beter echt waar... en je hoeft dit allemaal niet te lezen, ik verwaccht ook niet dat je het gaat doen(misscgien had ik dit moeten zeggen voor ik een onnozel verhaal ging zitten tiepen)we zijn naar oma en joop geweest, hebben de was gedaan... ik heb mn ontbijt en lunch binnen gehouden...
Hoe het ongeduld is, dat je dan alles wat je kent achter je laat... en verder naar dat andere gaat. zegt:
en weetje... ik mis je en ik wil het weer goed maken, niet door een bos bloemen maar door echt mijn best te doen om het niet meer zo ver te laten komen
Hoe het ongeduld is, dat je dan alles wat je kent achter je laat... en verder naar dat andere gaat. zegt:
en ik mis je nu al