Verjaardag

Ik ben iemand die over het algemeen heel begripvol is. Ik begrijp meestal de verschillende perspectieven van een verhaal en dat is juist waarom ik graag de andere kant van een verhaal wil horen voor ik mijn mening uit. Ik ben daarom ook niet snel boos op iemand, maar er zijn factoren die meespelen, waardoor ik wel boos word. Een van die meespelende factoren is onder andere mijn gevoel. Ik laat me snel leiden door gevoelens, voornamelijk wanneer ik me overgeslagen voel. Of genegeerd.

Dat zijn de momenten waarop ik irrationeel word. Waarop ik haast geweldadig boos word en dan ook nog eens boos op mezelf word, omdat ik eigenlijk niet boos mag zijn. Juist omdat ik alle kanten van het verhaal heb gehoord. Maar dat neemt niet weg dat ik me nog steeds woedend voel.

Neem mijn verjaardag bijvoorbeeld. Ik heb mijn verjaardag maanden van tevoren gepland. Maanden van tevoren aangegeven, wanneer mijn verjaardagsfeestje word gehouden. Ik heb zelfs mijn verjaardagsfeestje een aantal weken voor mijn verjaardag gepland, zodat de mensen konden komen die anders op vakantie zouden gaan. Zodat mensen er rekening mee konden houden en dus de rest van hun bezigheden eromheen konden plannen.

Ook al komen mensen dan aan met een goede reden waarom ze niet kunnen komen, kan ik nog boos worden. En ik ben ook gewoon woedend. Ik bedoel, ik plan die idiote verjaardag niet zover van tevoren, zodat mensen op het laatste moment kunnen afzeggen, omdat ze andere dingen niet kunnen plannen. Ik vraag me ook nog werkelijk af waarom ik überhaupt de moeite er nog insteek.

Ik heb er al een vrij besloten feestje van gemaakt, aangezien ik rekening moet houden met mijn huisgenoot en ik zie het nu al helemaal gebeuren dat er maar een handvol mensen aanwezig zijn straks. Dank je wel, dat mensen me zo belangrijk laten voelen. Doet veel voor mijn eigenwaarde. Ik zal er nog eens zo veel moeite in steken. Volgend jaar, gaan we het maar gewoon weer plannen in het weekend voor mijn verjaardag.

En nu kun je mij wel egoïstisch noemen, maar het zij zo. Begripvol gaat maar tot zo ver. Ik heb gevoelens en daar deal je maar mee, leuk of niet leuk.