Je hebt soms van die dagen dat je je goed voelt. En als je je goed voelt straal je dat ook uit! En hoe mooi is het als je straalt maar vooral dat je je goed voelt. Ik had woensdag zo'n dag dat ik me goed voelde en voor mij was de wereld roze (!). En dat allemaal zonder zwanger te zijn. (Zie je wel wonder bestaan dus toch) Any way, ik was dus aan het werk en had die dag echt de gang erin. Dus na een tijdje vond ik dat ik mezelf mocht belonen met een heerlijk kopje koffie in de kantine. Heerlijk beentjes op een andere stoel en televisie aan. Damn wat voelde dat lekker zo'n bakkie koffie. En daar stond hij ineens. De manager van een andere afdeling, door zijn uiterlijk kon ik het niet heel erg vinden dat hij spontaan op mijn afdeling was, met de vraag of ik hem een rondleiding wilde geven (!). Op zich al bijzonder maar dat hij het aan mij vraagt is ook vrij bijzonder aangezien ik er nog maar 3 maanden werk. Dus ik heel braaf mijn koffie laten staan en hem een rondleiding gegeven. Met elke vraag die hij stelde keek hij me strak aan. JEZUS wat heeft die man mooie blauwe ogen......terwijl ik met hem praatte dacht ik hoe het zou zijn om met hem te zoenen (!). Ik schrok van mezelf. Op zich is het niet raar om iemand een mooi persoon te vinden. Want tjah we hebben niet voor niets allemaal ogen gekregen. En wat je hebt moet je gebruiken. Oftewel op straat honger krijgen maar thuis eten. Maar na een tijdje moest ik even terug naar mijn werkplek. Dus ik dacht, pffff gered. Komt hij even later weer naar me toe en gaat naast me zitten en praat weer verder. Opzich een heel goed gesprek. Maar nu als iemand iets zegt over het feit dat ik een heel gesprek met hem gehad heb word ik meteen rood (!).
Grr mannen. Één ding weet ik heel zeker, ik ben niet verliefd op hem. Maar zeg er wel bij moet hem niet dagelijks tegen gaan komen of met hem praten.