Vernield...
Ken je dat gevoel? Je hebt iets dierbaars, iets wat je koestert, waar je zuinig op bent. Waar je voor zorgt, met zorg en liefde een bijdrage aan levert.
Iets wat, geheel ongemerkt, een belangrijk deel van je leven is gaan worden.
Iets waar je vrienden hebt gemaakt, liefdes hebt gevonden, lief en leed hebt gedeeld.
Iets waar je eigenlijk altijd wel een beetje van hebt gehouden.
En dan maken anderen het stuk.
En dan ben ik boos. Verbitterd. Verdrietig. Want wat voor mij mooi was, veilig, warm, een zeker deel van mijn leven, is er gewoon niet meer. Niet meer zoals ik het ken.
Eigenlijk ben ik zo boos, dat ik het zelf zou willen vernielen. Als anderen er niet net zo zorgvuldig mee kunnen omgaan als ik, dan moet het er maar gewoon niet meer zijn.
Ik zou het willen kapot gooien, aan diggelen smijten, hard tegen de muur te pletter willen zien slaan en de mooie herinneringen voor altijd opslaan in mijn hart, hoofd en handen.
Voor het eerst, ben ik werkelijk, intens geraakt door de onzorgvuldigheid van anderen. Zij hebben MIJN veilige plek vernield. Alleen IK mag mijn veilige plek vernielen.
Alleen ik.
Jemig, wat ben ik woedend, verdrietig... poeh... ALLES.
Iets wat, geheel ongemerkt, een belangrijk deel van je leven is gaan worden.
Iets waar je vrienden hebt gemaakt, liefdes hebt gevonden, lief en leed hebt gedeeld.
Iets waar je eigenlijk altijd wel een beetje van hebt gehouden.
En dan maken anderen het stuk.
En dan ben ik boos. Verbitterd. Verdrietig. Want wat voor mij mooi was, veilig, warm, een zeker deel van mijn leven, is er gewoon niet meer. Niet meer zoals ik het ken.
Eigenlijk ben ik zo boos, dat ik het zelf zou willen vernielen. Als anderen er niet net zo zorgvuldig mee kunnen omgaan als ik, dan moet het er maar gewoon niet meer zijn.
Ik zou het willen kapot gooien, aan diggelen smijten, hard tegen de muur te pletter willen zien slaan en de mooie herinneringen voor altijd opslaan in mijn hart, hoofd en handen.
Voor het eerst, ben ik werkelijk, intens geraakt door de onzorgvuldigheid van anderen. Zij hebben MIJN veilige plek vernield. Alleen IK mag mijn veilige plek vernielen.
Alleen ik.
Jemig, wat ben ik woedend, verdrietig... poeh... ALLES.
05 mrt 2010
- meld ongepast verhaal
-
pleun
vrijdag 05 maart 2010 22:09
oei meisie toch
wat is nou gebeurd dan
heeft dit iets met die ander site vandoen en die dame waar je al steeds ruzie mee hebt ?
of iets totaal anders?
maakt ook niet uit raas maar effe lekker uit als het stuk is is het jammergenoeg waarschijnlijk niet meer te repareren
en daar mag je best boos over zijn -
Pippel
vrijdag 05 maart 2010 22:13
da's geen dame joh!! da's een kreng!
maar nee, met haar heeft het niks te maken, met sfeer alles.... en meer kan ik er nu even niks over zeggen, en al helemaal niet openbaar...
KUS! -
Cari
vrijdag 05 maart 2010 22:55
En toch.... Toch krijgen ze jou daar niet weg. Misschien tijdelijk, maar niet helemaal. Je hoort zo'n beetje bij de inboedel (net als ik trouwens)...
Laat je niet gek maken.
-
kruidje
vrijdag 05 maart 2010 23:02
Wijffie toch..
Dikke, grote knuffel van mij! -
Gremlin
vrijdag 05 maart 2010 23:16
Dikke kus voor jou
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 13 okt 2010 Aan alle jarigen van vandaag!! ( 5 )
- O 13 aug 2010 ik volg....
- O 13 aug 2010 Wie volgt mij? ( 8 )
- O 12 jul 2010 achterafgezeur ( 15 )
- O 07 jul 2010 voetbalfan ( 5 )
- O 23 mei 2010 Aan alle (eind)examenkandidaten!! ( 2 )
- O 23 mei 2010 vakantie in zeeland gezocht ( 7 )
- O 11 mei 2010 Ik ben jarig!!! ( 7 )
- O 05 mei 2010 Over angst en woede ( 4 )
- O 26 apr 2010 Overstromen... ( 2 )
- O 11 apr 2010 Is ze aan het bevallen? ( 2 )
- O 26 mrt 2010 facebookmopper!! ( 1 )
- O 08 mrt 2010 voorbij... ( 1 )
- O 07 mrt 2010 Help! welke gsm kies ik? ( 15 )
- O 05 mrt 2010 Vernield... ( 5 )