vertalingsboekje voor het hart iemand?

Juist, hier zit ik dan. Achter de pc bij mijn ouders waar ik op dit moment op bezoek ben. Zittend op een prehistorische bidstoel waar je met geen mogelijkheid lekker op kunt zitten. Niet zozeer dat ik geloof, ik ben zelfs eerder tegen dan voor geloof. Maar mijn ouders zelf geloven wel ook al voeren zij dit niet actief uit en dit is dan de enige manier voor hunzelf waarop zij eens op z'on stoel zitten.

Back to the point, ik kwam deze site pas 5 minuten geleden tegen na ook echt gegoogled te hebben naar online dagboeken. Geen idee hoe dat idee in mijn hoofd gesprongen is maar toch. Misschien wel lekker om een van mijn laatste gebeurtenissen van mij af te schrijven naar mensen wie het eigenlijk toch niets kan schelen. Maar laten we eerlijk wezen, wel zo nieuwsgierig zijn om een kijkje te willen nemen in andermans leven.

Sinds 2 weken ben ik weer vrijgezel na een langdurige relatie van 4 jaar gehad te hebben. Nu ben ik zelf 22 en mijn ex vriendin 19 dus reken zelf maar uit hoe oud we waren toen we begonnen. Misschien kan ik het je ook wel besparen om je hoofd daarover te gaan breken. Het antwoord is namelijk: te vroeg.

Gedurende die 4 jaar word je voortdurend geplaagd met gedachtes als: 'Zullen we wel altijd bij elkaar blijven" waarop je eigenlijk met je verstand meteen antwoord "natuurlijk niet". Iets waarvan je weet dat dat eigenlijk de juiste gedachte is. En toch heb je z'on kloppend met bloed gevuld orgaan wat je probeerd voor te liegen liefkozend door de mens het h:lovet genoemd.

Nou moet ik echt even kwijt dat dit de grootste verader is die ik tot nu toe tegen ben gekomen in mijn jonge leven. Eerst ben je heel lang bezig met erachter te komen wat dat ding je nou precies wilt vertellen en elke keer net als je denkt erachter te zijn heb ik het idee dat ie me keihard uitlacht en weer een heel andere kant op slaat.
Ik probeer al heel lang vriendjes te worden ermee maar op de een of andere manier is die wil er alleen van mijn kant. Ik vraag me ook geregeld af of ik zelfs nu nog, met mijn 22 jaren, te jong ben om eigenlijk echt te gaan luisteren naar wat het van mij wil. Heel soms kan ik hem horen fluisteren, als ik alleen ben en ik de rust in mijn hoofd heb.

Dat laatste is ook iets wat mij dan tot een van de moeilijkste beslissingen heeft laten maken. Na maarliefst al een relatie van 4,5 jaar jaar gehad te hebben heb ik er zojuist een punt achter gezet. Ik geniet van de rust die ik nu heb, en heb het idee dat ik vanaf nu mezelf pas echt ga leren kennen. En dat ikzelf de komende uitdagingen op mijn pad aan zal moeten gaan. Het wordt vast spannend en ik ben heel benieuwd naar wat de toekomst mij gaat brengen. Maar toch blijft daar nog dat kloppende bloedgezwel wat mij totdat ik er vriendjes mee geworden ben mij zal proberen te misleiden. Vandaar ook dat ik benieuwd was of iemand zelf al vriendjes met zijn/haar hart geworden is. En zoja:
Heb je voor mij ook het vertalingsboekje ervan te leen??

Richard