vervolg one-night stand

Ok ik ben terug. Ik heb een tijdje niet geschreven, want we hadden geen internet meer aangezien we nu verhuisd zijn. Het is nog steeds een puinhoop, maar dat komt allemaal goed. Ik moet zeggen dat ik dit wel gemist heb hoor! Het is heerlijk om al je gevoelens (anoniem) op papier te kunnen zetten.
Ok 1 1/2 week geleden is het alweer dat ik Mister heb ontmoet. daarna heb ik nog met hem gezoend. Zo ver was ik met mijn dagboek. Oh ja ik wil iedereen die heeft gereageerd op mijn verhaaltjes nog ff erg bedanken! Door die reacties ga je toch wel nadenken over de dingen die worden geschreven en ik ben er nu dus ook uit. Na die zoenpartij bij het station hebben we 's avonds een keertje afgesproken. En we hebben gepraat! Ik vind hem wel leuk, maar niet als in de zin van een relatie. Ik had hem gevraagd hoe hij er over dacht en dat bleek dus wel hetzelfde te zijn. Hij heeft al 2 jaar een vriendin en die wil hij ook niet kwijt. En ik heb ook gezegd dat ik niet steeds stiekem af wil spreken en dat het alleen maar om de sex gaat, dat ik een soort speeltje voor hem ben naast zijn eigen vriendin. Het klonk misschien een beetje hard, maar het is wel de waarheid en ik hecht erg veel waarde aan eerlijk dus heb ik het maar gewoon gezegd. Gelukkig kon hij het goed begrijpen en hij besefte ook wel dat het niet zo verder kan gaan. Hij wil zijn vriendin dus ook niet kwijt, dus hebben we besloten om maar gewoon als vrienden verder te gaan (leuke basis hebben we in ieder geval al wel voor een vriendschap) Ik ben erg blij dat hij het zo opvatte, en dat we het in ieder geval met elkaar eens zijn. Wat betreft mijn vriend, ik verklaar me nu officieel single. Het zit namelijk zo; ik heb al 6 weken niets meer van hem gehoord. Ik had hem na een week een mailtje gestuurd over school blabla en daar weer 2 weken na een mailtje dat het zo niet langer doorgaat, dat het niet werkt zo. Nou heb ik hem gevraagd of hij daar alsjeblieft op wil reageren, maar nee hoor. Ik heb gewoon al die tijd niets meer van hem gehoord. Ik kan me heel moeilijk voorstellen dat hij dat express doet, dat hij zo gemeen is. Want ik ken hem al een tijdje en weet gewoon dat hij niet zo is. Hij is zeldzaam romantisch, sociaal en houdt met iedereen rekening enzo, zou mensen nooit met opzet kwetsen. En toch doet hij nu zo. Dat geeft me echt het gevoel dat ik hem helemaal niet (meer) ken, dat de persoon die ik heb leren kennen gewoon niet bestaat. Ik ben zelfs zo ver gegaan om te proberen om zijn hotmail te kraken. (how low can u go) Niet om iets bitcherigs ermee te doen, maar gewoon om te kijken of hij mijn mail heeft gelezen. Maar ik heb het al min of meer geaccepteerd dat het over is tussen ons, anders zou ik waarschijnlijk nooit zomaar met een jongen mee naar huis zijn gegaan. Maar ik kan gewoon niet zeggen dat hij een eikel is. Het is niet juist wat hij doet, maar ergens kan ik het gewoon niet zeggen dat het een lul is. Ik kan het wel zeggen, maar dan meen ik het gewoon niet. En ik meen het echt uit de grond van mijn hart; ik wil dat hij gelukkig is en verder een leuk en blij leven met een lieve vriendin leidt. Hij is een geweldige boy en verdient het beste. Heb gisteren een verjaardagskaartje gekocht voor hem, ik ga er alleen happy birthday in zetten met mijn naam. Dat is het laatste wat ik er aan ga doen. Ik zou graag vrienden blijven, maar dan moet het wel van 2 kanten komen.