afhankelijk
Raar eigenlijk. Je bent min of meer afhankelijk van een bepaald iemand. Zegt hij iets, kwetst hij je, is hij gelukkig en vrolijk; het raakt je allemaal. Door hem ben je of erg gelukkig of juist niet. Je bent dus min of meer afhankelijk van hem.
Ik wilde het dit weekend uitmaken. Maar ik kan hem dus niet bereiken, niet via de telefoon en ook niet via de mail. Dat ben ik nu onderhand wel gewend, maar wel lastig in zo'n situatie. Op mijn mail van vorige week over dat het zo niet werkt, heb ik nog steeds geen reactie. Ik weet niet of hij het nu al gelezen heeft en gewoon niet antwoordt, of dat tie het nog helemaal niet gelezen heeft.
Tja het is zijn keus. Als hij niet meer wil reagereen op die mail, moet tie het zelf weten. Ik zou het wel jammer vinden. Ben ook ergens wel een beetje bang dat ik gewoon nooit meer iets van hem hoor. Maar ja, niets aan te doen dan, nogmaals het is zijn keus.
Weet eindelijk zeker dat ik het uit wil maken. Toch schieten er op dat moment dat je op het punt staat om het te zeggen er allerlei dingen door je hoofd. Of je dat nou echt wel wil, of het nu niet zonde is van die tijd die je samen met elkaar heb gebracht. Ik was aan het denken over zijn ongeluk 3 maanden geleden, zijn vriend die die verloren had, het geld en de tijd die ik aan hem besteed heb.
Duurde even voordat ik besefte dat het geen zin had om zo te denken. We hebben een leuke tijd samen gehad, en hij is absoluut het beste wat me ooit is overkomen, maar als het niet meer gaat gaat het niet meer..
Ik wilde het dit weekend uitmaken. Maar ik kan hem dus niet bereiken, niet via de telefoon en ook niet via de mail. Dat ben ik nu onderhand wel gewend, maar wel lastig in zo'n situatie. Op mijn mail van vorige week over dat het zo niet werkt, heb ik nog steeds geen reactie. Ik weet niet of hij het nu al gelezen heeft en gewoon niet antwoordt, of dat tie het nog helemaal niet gelezen heeft.
Tja het is zijn keus. Als hij niet meer wil reagereen op die mail, moet tie het zelf weten. Ik zou het wel jammer vinden. Ben ook ergens wel een beetje bang dat ik gewoon nooit meer iets van hem hoor. Maar ja, niets aan te doen dan, nogmaals het is zijn keus.
Weet eindelijk zeker dat ik het uit wil maken. Toch schieten er op dat moment dat je op het punt staat om het te zeggen er allerlei dingen door je hoofd. Of je dat nou echt wel wil, of het nu niet zonde is van die tijd die je samen met elkaar heb gebracht. Ik was aan het denken over zijn ongeluk 3 maanden geleden, zijn vriend die die verloren had, het geld en de tijd die ik aan hem besteed heb.
Duurde even voordat ik besefte dat het geen zin had om zo te denken. We hebben een leuke tijd samen gehad, en hij is absoluut het beste wat me ooit is overkomen, maar als het niet meer gaat gaat het niet meer..
29 sep 2002
- meld ongepast verhaal
-
venus
maandag 30 september 2002 00:42
Als hij niet reageerd en misschien doet hij dat dan wel helemaal niet meer dan is dat idd zijn keuze...maaaaar zeker NIET netjes!!! Zou hem nog 1 keer proberen te bereiken en hem uitleggen wat je voelt en dat het misschien idd niet meer gaat maar dat je op zijn minst wel een reactie verwacht. Zo niet dan zou ik als ik jou was lekker verder gaan met je eigen leven en laat hem een goede herinnering zijn. (ondanks het feit dat ie misschien een lul is omdat hij het af laat weten).
Suc666 Venus.
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 11 jan 2003 terug naar huis :( ( 1 )
- O 08 jan 2003 trouwen! ( 3 )
- O 02 dec 2002 Hier in Nl gaan wonen?
- O 27 nov 2002 10 januari
- O 21 nov 2002 superhappy girl! ( 2 )
- O 03 nov 2002 just like HIM
- O 31 okt 2002 de ware ( 1 )
- O 22 okt 2002 verjaardag HIM
- O 16 okt 2002 niet beantwoord! ( 1 )
- O 12 okt 2002 mn ex wil me terug! ( 1 )
- O 09 okt 2002 vervolg one-night stand
- O 01 okt 2002 mn one-nightstand guy belde! ( 4 )
- O 30 sep 2002 naar bed geweest met n ander ( 1 )
- O 29 sep 2002 afhankelijk ( 1 )
- O 27 sep 2002 ik ga het doen! ( 1 )