Weer een dagje erop zitten. De derde dag is de dag van Groesbeek. De tocht loopt allereerst door Nijmegen, dan via Malden naar Molenhoek en vervolgens door Mook. Via de maasdijk naar gaten zoals middelaar en plasmolen om vervolgens via een lange lus bij Bredeweg uit te komen.
Vlak daarna komt Groesbeek eraan. Via de zevenheuvelenweg tippel je dan door naar Berg en Dal dat weer overloopt in Nijmegen.
In tegenstelling tot wat vele beweren vind ik de derde dag in elk geval niet de zwaarste. Dat is de tweede dag (van Wijchen) in mijn ogen.
Da's vooral psychisch overigens. Op de derde dag ben je toch al over de helft heen en dat scheelt behoorlijk. De tweede dag voel je je kut en je moet nog drie dagen als je start. De derde dag voel je je kut, maar je bent al over de helft en morgen is de intocht al.
Na zo'n vijftien kilometer ben ik bij een VGZ-post langs geweest. Ditmaal met nauwelijks een wachtrij (5 min.) en daar heeft zo'n vgz-manneke twee blaren bij mee doorgeprikt. Helaas werd het lopen niet echt minder pijnlijk na de behandeling. Maar ach.. We lopen maar door he..
Bij Middelaar kwam het meisje van maandag ons achterop lopen. We zijn vervolgens met haar tempo meegelopen. Errug zwaar. De rust die 20 minuten later in zicht kwam, kwam dus niet echt ongelegen.
Dit keer liep ze wel door. 'Jullie halen me straks wel weer in he!' riep ze nog. Dacht het niet dus.
Zo hard lopen we niet.. Wat kan die meid lopen zeg..
De lus viel ons zwaar. Hij was dit jaar verlengt ten opzichte van de vorige jaren en we moesten nu zo'n 13,5 kilometer lopen voordat we weer terug bij de veertig waren. Die hadden in de tussentijd slechts 1 kilometer hoeven afleggen.
Uiteraard zat er ook geen controlepost in de gehele lus. Dan heb je dus helemaal het idee dat je 'm voor niks gelopen hebt..
Bij de eerste heuvel die daarop volgde kreeg ik last van m'n rechterknie. Wel minder. Hopelijk voel ik daar morgen niks meer van. Op blaren valt altijd wel door te lopen; maar een pijnlijke knie is wel errug zwaar..
Op de een of andere manier hebben we de lus waarschijnlijk te langzaam genomen, want we kwamen daarna vast te zitten in de grootte menigte. Dan loop je wel door, maar niet met je eigen snelheid en is het te druk om mensen in te halen. Wel irritant.
We waren dus ook pas laat binnen vandaag: kwart voor drie.
Morgen is de laatste en tevens kortste dag. Ik hoop dat alles goed gaat, maar uiteraard is uitvallen op de laatste dag bijna geen optie meer..
Wie komt me opwachten op de 'Via Gladiola'.. ?
Kijk voor de foto's van de derde dag op
http://www.motorchoice.nl/vierdaagse2002/dag3/Elja