volgende crisis

ffffffff

nu is het menens. ik ga binnenkort de huissleutel inleveren, omdat ik moet van mama
ik kijk even hoe lang ik dit kan rekken, door om de dag even thuis te komen om mn schoolboeken te ruilen, want het zou heel goed kunnen dat ma over een maand is bijgedraaid. maar dan zou ik ook bij moeten draaien, anders gaat dit vast niet gebeuren.
dus ik stond dinsdagavond voor een verassing, toen me ma me vroeg de sleutels te geven.
hm
ik in paniek, an gebeld, die kwam meteen met der blauwe autootje
een dikke blunt gerookt en na de mac nog een joint.
ik voelde niets meer dan lol, wat een heerlijkheidnahnah

maar toen ik *thuis* kwam, thuis is nu bij mijn vader, begon die mac me ni lekker te zitten.
het ging over die dinsdagmorgen wat me dwarszat. eerst kwam me stioefma in de deuropening staan, zovan: moet jij niet naar school? en ze vroeg me waarom...op een toon die heel verkeerd viel. ik was brutaal en erg onbeleefd tegen der.

moet ze me maar niet wakker maken?

en toen pa hoor. nadat stiefma natuurlijk heeft gemeldt dat ik niet me bed uit kwam. god ja en hij was boos. kan bijna raden hoe dat gesprek ging:s boos, ja echt woest was mn pa. zo heb ik hem in een halfjaar niet gezien. ik voelde onmacht, hij kraamde vanalles uit, de helft was niet waar en nopgal demotiverend.

dus wat deed nick, gewoon blijven liggen en boos terug doen.

idioot eigenlijk. lijk wel iemand met een probleem.

ik voelde die gore friet van de mac in me maag zich 4 keer omdraaien toen me stiefma een preek hield. had het graag op dat moment in haar rode haren willen kotsen.
in plaatst daarvan ging ik naar haar luisteren...ehm, naja niet voor lang, want jezus wat kan zij herhalen zeg. ongelooflijk saai en kleinerend ook. ik ben geen peuter bij wie je alles duidelijk en vaak uitlegt totie ut snapt.

ik ben gewoon rebels en ga mn eigen gang. ik doe mijn ding, weet precies wat ik fout doe dat hoeft niemand mij te vertellen. op school en op werk meerdere gesprekken gevoerd over mijn verzuim. die gesprekken zijn erg moeizaam en geven mij koppijn, dacht toch zeker niet dat thuis hetzelfde riedeltje klinkt. en zeker niet van mijn stiefmoeder.

wat denkt ze wel niet
ze kan lullen als brugman. heel goed zich eruit lullen, wat ze probeerde bij mij. gelukkig ben ik eigenwijs en laat ik me niet meenemen in haar wereldje. jammer dat ik niet zo mondig ben als zij. ik had haar graag gedwongen naar mij te luisteren, want dat doet ze niet.
ze kan niet luisteren, is heel ongeduldig

dat kan nickie niet aan en slaat helemaal dicht. wordt driftig en onbeleefd enzo
brutaal en bijdehand als ik er zin in heb

dan is met mij geen gesprek te voeren..

ik voel mij niet aangesproken om het uit te praten. zij moet zich nu maar aanpassen. ik luister altijd naar haar en ben geduldig. nu is het mijn beurt. als je dan zo bezorg bent en ongerust, wat ze zegt dat ze is, laat haar dan eens de tijd nemen voor mij. want tijd is zo belangrijk...rust, heel veel rust. als ze me dan ook nog uit laat praten. kijk, dan komen wij ergens.

heel veel vieze woede opt moment

-ik ga hard-

18 dec 2007 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van nickname
nickname, vrouw, 36 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende