Volwassen?

Sinds kort heeft mijn vriend een job. Samen keken we er enorm naar uit. Al had ik natuurlijk wel wat schrik.
Ik moet namelijk nog 3 jaar studeren, dus ik zit nog niet in hetzelfde stadium als hij. Ik heb bang om te snel volwassen te worden, om niet meer van mijn jeugd te kunnen genieten! Maar ik gun het hem zooooo hard om te gaan werken! Na 6 jaar studeren werd het voor hem hoog tijd om centjes te verdienen... Vanaf 21 september gaan we samenwonen. Dat zal een hele beproeving zijn voor onze relatie... Ik heb vooral schrik dat ik nu geen vrienden meer ga kunnen vragen, want hij moet telkens om 6u opstaan om op tijd op zijn werk te zijn... Ik heb dus eigenlijk iets of wat bang van de toekomst.
Deze week was zijn eerste werkweek en we hebben nu al goed op onze tanden moeten bijten... Komt voornamelijk omdat ik nog 2de zit heb (morgen het laatste!). Daardoor kon ik niet bij hem gaan en aangezien hij na een werkdag van 8u ook moe is, kon hij ook niet meer komen. En dan was er nog de afterworkparty waar hij heen ging... Ik wil nog niet volwassen worden! Ik ben nog maar 20 jaar. Verloven, trouwen, kinderen, ... zijn allemaal nog een ver-van-mijn-bed show. Ik ben daar nog helemaal niet aan toe ik heb alleen bang dat mijn vriend hier binnen een jaar anders gaat over denken... En weet niet wat ik moet antwoorden als hij me ooit ten huwelijk vraagt nog voor ik ben afgestudeerd?? Iemand die dit herkent? Soms tips heeft? Vooral tips om me aan te passen en toch nog jong te blijven?

Kusjes!

Jolientje, vrouw, 32 jaar

• DevineLove donderdag 06 september 2012 23:56
  Zorg er eerst maar voor dat het een plekje voor jullie allebei word.
  Je denkt nu te ver vooruit, en ik snap waarom, maar je moet je daar nog geen zorgen over maken.
  Jij zit in je opleiding, een kind kan jij je sowieso niet veroorloven, want dit betekent achterstand al dan niet stopzetting van je opleiding.
  Trouwen is een dure grap vandaag de dag, en om dan weer terug te komen op je opleiding, die kost geld.
  Zorg er eerst maar voor dat jullie samenwonen.
  (misschien kunnen jullie elkaar dan niet uit staan, die mogelijkheid is er altijd)
  Maak je opleiding af, en vind werk.
  Zorg dat jullie allebei onder contract staan, en zekerheid hebben.
  
  
  Ga dan maar een keer nadenken over kinderen, verloven..
  Je bent nog jong, je kunt nu nog genieten van je jeugd.
  
  En als je twijfelt.. Stel jezelf 1 vraag.
  
  Kun jij je kind op dit moment een goede toekomst geven?
• Quinoa vrijdag 07 september 2012 08:05
  Het is goed dat je er allemaal over nadenkt, maar ik zou het toch vooral één dag tegelijk bekijken en zien of dàt werkt. Later is voor later, wie weet zijn zijn plannen tegen dan (en de jouwe) ook al weer gewijzigd. Vandaag telt. Dat hij gaat werken is al een grote transitie. Dat vergt psychisch van hem veel en waarschijnlijk fysiek ook. Focus je misschien eventjes op hoe hij zich voelt en of hij het wel trekt in de aanpassing. Focus je daarnaast misschien ook best op je eigen studies. Het is niet omdat jullie nu even een ander soort leven hebben, dat je geen overkoepelend leven samen kunt hebben, waar je open staat voor elkaars verschillen en steun geeft aan de ander, ook al begrijp je het niet altijd helemaal. Het komt echt wel goed, don't panic just yet!

• O 06 sep 2012 Volwassen?   ( 2 )
• O 10 apr 2011 Alleen   ( 4 )
• O 07 mei 2009 [Foto'tjes!!]   ( 4 )
• O 07 mei 2009 Nieuwe foto'tjes!!   ( 6 )
• O 07 mei 2009 Lopen fwa!?