voor niks gestreden?

Overal lees en hoor ik dat vnl vrouwen bij hun man / vriend blijven
ondanks zij diep ongelukkig zijn. Blijven zij hem toch trouw en lief hebben en hopen dat hij ooit zal veranderen ...'' ongeloveloos'', zal Anjaa2 schrijven .

In mijn tijd was het een schande als een vrouw haar man verliet.
Maar in deze huidige tijd waarin de vrouwen mogen studeren, werken, alleenwonen
alleen staande moeders ,is het helemaal geen schande meer..en gelukkig maar !

Toch zijn er nog te veel vrouwen die ondanks alles bij hun man / vriend blijven
Helemaal afhankelijk stellen zij zich op !

Ook ik heb gestreden voor het feminisme.Hebben wij jullie vorige generaties voor niets gestreden ?
Voor de strijdt naar onafhankelijkheid en gelijk gestelden ?

Of is het die verdomde gewoonte ,waar men niet eruit durft te stappen ?
Bang voor een nieuwe start te maken naar het onbekende ?

Wat is dat toch ?

28 okt 2011 - meld ongepast verhaal

louise43, vrouw, 91 jaar

minou vrijdag 28 oktober 2011 23:03
Angst voor het onbekende...bang om ( vaak met kinderen ) er alleen voor te staan ( terwijl je dat ook gedurende de verkeerde relatie doet)...

Vrouwen ( en ook mannen) worden in zo'n situatie dusdanig vernederd en aangepraat dat ze niks waard zijn, alles wat ze krijgen ook verdienen, het vertrouwen in zichzelf wordt dusdanig naar beneden gehaald dat ze de stap niet durven zetten om opnieuw te beginnen met de rugzak die ze meenemen....

Ik praat in de derde persoon,maar mijn eerste huwelijk was van die aard. Ik durfde niet de stap te nemen te vertrekken,maar ben dusdanig destructief geweest dat hij niets anders kon dan mij eruit te smijten....
Dam sta je alleen en denk je dat je het niet zal redden met 2 kinderen...uiteindelijk heeft mijn 2e man ( die in 1998 overleed) ervoor gezorgd dat ik van mezelf kon houden, dat ik goed was zoals ik was...Toen hij overleed zat zijn taak op deze aarde erop denk ik..hij is mijn redding geweest , terwijl mijn eerste man mijn ondergang was.

Doordat ik mijn 2e man gekend heb durfde ik opnieuw een relatie aan te gaan, durfde ik mezelf te zijn en te laten zien, durfde ik mijn masker te laten zakken en ....mensen accepteren me en zien zelfs meer in me dan ik zelf ooit zag. Ik hertrouwde , kreeg nog 3 kinderen en ben inmiddels 11 jaar getrouwd en ....gelukkig getrouwd.

Angst dus als voornaamste reden...en of dat nou aangeprate angst is of al aanwezige angst....puur en simpel angst.
louise43 vrijdag 28 oktober 2011 23:27
Ik was er al bang voor dat deze reden het meest voorkomend is.
Wat een geluk dat jou 1ste ex man jou eruit smeet dat was het einde van het begin van een nieuw geluk .
Ik vind het zo mooi omschreven ; '' Toen hij overleed zat zijn taak op deze aarde erop denk ik..hij is mijn redding geweest , terwijl mijn eerste man mijn ondergang was. ''
Joun 2de man was jou engel op aarde,daar ben ik van overtuigd !
Fijn te lezen dat het met jou weer zo goed gaat en dat je niet in verbitterheid bent geraakt maar weer heb durven te leven en lief te hebben.
Je bent een sterke vrouw geworden wat zal je 2de man fier op je zijn
Ik weet zeker dat jij jullie kinderen eigenwaarde en zelfvertrouwen mee geeft in hun opvoeding
Annoniem zaterdag 29 oktober 2011 04:37
ik geef toe, ook ik ben bang mijn vriend te verlaten.
Meer hoef ik er niet over te zeggen..
louise43 zaterdag 29 oktober 2011 12:00
Anoniem, vind het vreselijk erg voor je en hoop dat je op een dag de moed hebt om weg te gaan
Weet dat er instanties zijn die je kunnen helpen
~Miranda~ (opgeheven op 11-5-2012) zaterdag 29 oktober 2011 12:56
Hoezo Louise, begrijp jij juist niet waarom vrouwen bij hun man/ vriend blijven ?
Je hele lijst van verhalen zijn ellende op ellende, dan zou jij toch juist moeten begrijpen (zeker als hoerenmadam) dat angst daar een reden voor is.
Als vrouwen al zijn opgevoed met vernederingen en het huis uit vluchten met de 1e de beste vent die voor hun voeten loopt, geloven ze dat ze het 'grote' geluk gevonden hebben. Als dan manlief ook begint met 'jij durft niet weg te gaan want...' dan blijf je wel. Zeker als er ook nog kinderen mee gemoeid zijn.
Randomness zaterdag 29 oktober 2011 12:59
Ik heb bijna 2,5 jaar een relatie gehad met een vent die me mishandelde. Als probleemkind, mijn moeder is overleden en met mijn vader heb ik amper contact, was ik gevoelig voor zijn praatjes. Ik trok bij hem in, en geloofde in het sprookje. Ook toen het sprookje veranderde in een nachtmerrie. Ik durfde niet weg te gaan, ook omdat hij dreigde me te vermoorden als ik weg zou gaan. Uiteindelijk heb ik mijn huidige vriend leren kennen, en dankzij hem durfde ik de stap te nemen om weg te gaan. Het is niet altijd makkelijk om zomaar bij iemand weg te gaan. Zeker niet als je heel veel van diegene houd.
louise43 zaterdag 29 oktober 2011 13:39
Zeker herken ik deze verhalen maar al te goed ,helaas !
En juist Miranda als jonge vrouwen het huis uit rennen waar al in hun jonge leven al ellende genoeg was , stortte ze vaak in een diepere ellende ,dan thuis al was .Zeer triest maar begrijpelijk.Want ze hopen dat het nu eindelijk om een beter leven tegen moed komen .
Randomness..Het is zeer zeker niet gemakkelijk om bij iemand weg te gaan waarvan jij van houd en hij niet van jou
De angst van bedreigingen speelt een grote rol.

Als ik jullie teksten lees voel ik woedde en haat maar vooral wanhoop.
Ik wil jullie alleen maar steunen en vooral moed geven
dat er echt een uitweg is al zal het zeer zeker niet gemakkelijk zijn
louise43 zaterdag 29 oktober 2011 13:43
misschien als ik meer ga schrijven over het leven dat ik voor jullie iets kan betekenen een soort moed om door te zetten ?
Tina Turner,zou jullie moed kunnen zijn om los te komen van je tiran
Randomness zaterdag 29 oktober 2011 13:43
Ik ben zeer zeker blij dat ik een uitweg had. Eindelijk. En ik weet dat ik mezelf wil inzetten om meisjes/vrouwen te helpen die in hetzelfde schuitje zitten/zaten. Ik zat ook vol woede en haat. Maar ik heb het achter me gelaten. Ik walg wel nog steeds van hem. Maar hij heeft zijn gerechtigheid gehad. Ik ben bij hem weggegaan, en het heeft hem heel veel pijn gedaan. Karma will strike back.
louise43 zaterdag 29 oktober 2011 13:58
Idd vrouwen zouden elkaar moeten steunen en ook ik wil daar graag een steentje aan bijdragen
Al ben ik zelf nooit gerouwd geweest ,maar als 'hoere madame'
ken ik vooral zulke mannen maar al te goed
je brengt me op een idee ; ik zal eens schrijven over dat soort mannen en hun angsten Angsten ? Hoor ik je zeggen ..ja Miranda dat soort mannen zit vol met angsten en waan ideeen
Ik zal er straks over schrijven
~Miranda~ (opgeheven op 11-5-2012) zaterdag 29 oktober 2011 22:29
Ik heb enigzins wat ervaring met psychologie. Dergelijke mannen zijn banger voor ons en de wereld dan wij voor hen.
Maar dat is pas makkelijk zeggen als je uiteindelijk je eigen angst durfde te verslaan en een eind uit de buurt van zo'n tiran bent.
louise43 zondag 30 oktober 2011 00:59
Miranda daar sla je de spijker op de kop;
'' Dergelijke mannen zijn banger voor ons en de wereld dan wij voor hen ''
IDD het is ook makkelijker gezegt, maar we moeten blijven strijden.
Deze vrouwen moeten we zelfbewust maken en moed aan praten
De hoop mogen ook zij nooit verliezen NEVER !!

O 14 apr 2012 vvv bonnen te ruil ( 4 )
O 14 apr 2012 zwanger
O 13 apr 2012 gedoogdheid van toen ( 11 )
O 01 jan 2012 Wens jullie een heel goed en liefdevol 2012 ( 2 )
O 17 dec 2011 triest ( 5 )
O 03 dec 2011 tekst van Morchai ( 10 )
O 10 nov 2011 vrije opvoeding in de supermarkt ( 7 )
O 29 okt 2011 macho tirannen
O 29 okt 2011 Mordechai en ik de oudsten van md? ( 12 )
O 28 okt 2011 voor niks gestreden? ( 12 )
O 18 okt 2011 j.c ( 4 )
O 14 okt 2011 wat ik nooit kan vergeten 18+
O 14 okt 2011 biografie ( 9 )
O 10 okt 2011 info van de geheime dienst
O 10 okt 2011 Prostitutie en Mensenhandel

vorige volgende